Toronado

Vanavond hebben we eindelijk Toronado bezocht: het bekendste bier cafe in San Francisco. Volgens Yelp zou je er heel vies bekeken worden als je een Corona of een Bud Light zou bestellen. Als Belg kan je daar natuurlijk niet veel mis doen, dacht ik, dus ik bestel een "gulden draak". Maar de barman bekijkt mij raar en na een paar keer herhalen vertaal ik het naar "golden dragon", waarop ie zegt dat ze dat niet hebben. Dan ga ik over naar een "Grimbergen", waarop ik een "he?" krijg. De barman wordt ambetant, snauwt me af en wijst naar de menu die tegen de muur hangt. De hele cult die rond Toronado hangt is duidelijk door Amerikanen opgetrokken. Geef mij dan toch nog maar altijd "The Trappist" in Oakland.

Voor zij die "in the know" zijn heeft Toronado, of liever zijn buur, nog wel meer te bieden. Naast Toronado is immers "Rosamunde Sausage Grill". Je kan hier een 20-tal verschillende broodjes met worst bestellen (bvb "duck sausage", "beer sausage", etc.), natuurlijk met sauerkraut en mosterd, die je dan kan meenemen naar Toronado om bij je bier op te drinken. De combinatie bier (Duvel voor ons) en sausage was heel geslaagd en voor herhaling vatbaar.

Reden van deze uitstap? Binnen 2 weken gaan we naar South Lake Tahoe op ski trip (3 dagen), samen met Martin, Sue, Brano, Jana en Aleric. Vanavond hebben we besproken hoe we dat weekend juist gaan aanpakken. Veel is er niet beslist, behalve dat we zeker een cheese fondue moeten doen. En Martin heeft ineens het geheim van de echte Zwitserse cheese fondue verklapt ;-) Rarara...

Belg in San Francisco

Gisteren was een echte Belgen-dag voor ons. We hadden 's middags afgesproken bij Dave en Marijke voor een late brunch, samen met Tom, Roosje, Marie (wat een entree!), Sven, Veerle, Nina en natuurlijk Dave en Marijke. Reden? De toekomstige verjaardagen van Roosje (vandaag, proficiat!) en Marijke (volgende week). Het was een hele gezellige bedoening, waar natuurlijk, zoals bij de meeste "rond-de-30-ers bijeenkomsten", een groot deel van de conversaties over babies, biologische klokken, en over het nut en onnut van kinderen hebben gingen ;-) Ons besluit was dat we kindjes wel heel tof vinden, als ze juist ververst zijn en hun eten hebben gekregen...

We hadden afgesproken dat ieder een deel van de brunch zou meebrengen. Het begon al heel goed met een lekker groentensoepje (Marijke en Dave), gevolgd door een heerlijke quiche (Veerle en Sven), een feta-citroen slaatje (Marijke en Dave) en natuurlijk, we zijn nog steeds in Amerika, omelet met ontbijtworstjes (Roosje en Tom). Wij moesten voor het zoete achterafje zorgen: muffins. Natuurlijk waren ze dan ook veel te zoet, want we hadden blindelings een online Amerikaans recept gevolgd. Amaai, zoveel suiker, niet te eten (achteraf hebben we van een Amerikaanse vriendin gehoord dat we best altijd de hoeveelheid suiker halveren). We hebben de muffins dan ook mooi in een papieren zak op een vuilbak achtergelaten in downtown SF. Het was een geslaagde brunch, en raar maar waar, het onderwerp "30" is bijna nooit ter sprake gekomen... hoe zou dat toch komen? ;-)

's Avonds hadden Sofie en ik nog afgesproken met Katrien en Brad voor een dinner in het pas geopende Belgische restaurant La Trappe in San Francisco. Het zag er goed uit toen we binnenkwamen (er stonden van die echte zwarte mossel casserollen met opschrift wittekerke in de keuken). Brad, Sofie en ik hebben ons dan ook aan de mosselen (mariniere, met wittekerke bier) en de "twice cooked fries" gewaagd. 't Was niet slecht, maar de frietjes waren al bijna koud en de mosselen hadden te lang op het vuur gestaan en waren dus te lang gekookt. Geef mij dan ook maar het recept van Jeroen Meus (met hoegaarden, mosterd en basilicum!). De selectie bieren was weerom overweldigend. Op ons menu stonden o.a. Tripel Karmeliet, Delirium Tremens van 't vat, Duvel,... Heel lekker, maar wel niet in het juiste glas (de Trappist was dan toch beter in de presentatie). Nog minder geslaagd was de afrekening, want blijkbaar had onze garcon systematisch bij alle bieren 1,2 of 4 (!) dollar te veel aangerekend. Uiteindelijk bleek dat we zo'n 10 dollar te veel zouden moeten betalen. Hij heeft z'n fout toegegeven en er nog een extra 10 dollar van de rekening afgetrokken om het goed te maken. Zou ik nu een negatieve Yelp review geven, of zal ik mij toch maar inhouden? Het gezelschap maakte natuurlijk alles goed en we hebben dan ook afgesproken om zeker nog is in Oakland of in San Francisco af te spreken...

Siggraph 2008

Het is weeral achter de rug: de jaarlijkse Siggraph 2008 deadline. En ik denk dat ik gisteren weer op een dag tijd een jaartje ouder geworden ben. Na een half jaar werken en eergisteren en gisteren 30 uur aan een stuk doorwerken zonder te slapen, zijn we er toch nog in geslaagd om 10 minuten na de deadline onze submissie up te loaden.

Nu wordt het weer 2 maanden bang afwachten en doorwerken, want als het paper niet aanvaard wordt, waar bij Siggraph altijd een grote kans voor is, dan moeten we het natuurlijk verbeteren en opsturen naar een andere (kleinere) conferentie.

In elk geval neem ik vandaag een dagje verlof (recup van de gemiste Martin Luther King Jr. Day van deze maandag) en ga ik er morgen weer gewoon tegenaan gaan.

For Sale

Ja, er moest natuurlijk weer een reden zijn. Een aantal weken geleden, tijdens de kerstperiode, heeft onze huisbaas de hele gevel laten kuisen en schilderen. En daar was natuurlijk een reden voor: hij heeft het appartementsgebouw namelijk te koop gezet. De vraagprijs is niet min: 2,5 miljoen dollar. En dat voor een gebouw met 6 appartementen. Natuurlijk is er op de benedenverdiep ook een restaurant, waar de huur ook wel wat van zal opbrengen.

Dit roept bij ons natuurlijk weer een aantal vragen en twijfels op. Wie wordt de nieuwe eigenaar? Gaat die proberen de huurders eruit te zetten om zo de huurprijs te kunnen optrekken? Gaan wij onze huurwaarborg nog terugzien? Zouden we niet beter zelf het initiatief nemen om te verhuizen? Naar een appartement met zwembad en jacuzzi? Of zouden we toch maar afwachten? Zouden we een contract proberen te versieren bij onze huidige huisbaas dat zou lopen tot we terug naar Belgie vertrekken? Of zouden we beter geen slapende honden wakker maken?

Voorlopig gaan we toch maar gewoon afwachten...

Voor zij die geinteresseerd zijn is hier de link van de makelaar.

Vriendelijke mensen

Deze ochtend was ik van plan de eerste keer terug naar de Pilates les te gaan, om 8u15 in Berkeley. Vroeg maar te doen, want we hebben sinds de jetlag van Belgie onze wekker nog altijd om 6u staan, en opstaan op dat uur valt nog altijd goed mee (zal wel niet meer voor lang zijn vrees is).

Maar blijkbaar was mijn abonnement vervallen 2 dagen geleden (tja, dat weet je niet he als je lange tijd niet meer geweest bent), en ik kon niet binnen in de sportzaal. Het loket ging pas open om 9u: 45 minuten wachten en mijn les missen! Tja, op zo'n moment vind je het precies wel zonde dat je voor niets om 6u uit je bed gekomen bent :-)

Maar wonder boven wonder liep daar een heel vriendelijke man rond die mij zomaar een gratis dagticket heeft geschonken zodat ik niet tot 9u moest wachten om toch binnen te kunnen (hij had een soort extra voucher die je op een dag naar keuze kunt gebruiken). Mijn dag, die eerst slecht begonnen leek, kan al niet meer stuk. Het doet toch goed als mensen zo vriendelijk zijn! En ja, het doet ook goed om meer te sporten. Vanaf nu terug 3 keer per week, heb na de les om 9u mijn abonnement verlengd. Maar het stilliggen had toch niet al teveel schade aangericht: ik kon redelijk vlot mee met de oefeningen voor level 2 (alle, elegant zal het er wel nog niet uitgezien hebben). Ben met alle nieuwe energie goed aan het werken vandaag, zo snel dat ik zelfs tijd heb om een blogje te schrijven over de middag ;-)

Drie man, een videocamera en een pc

Vandaag via slashdot op onderstaand filmpje gestoten...

Werk en prive moet je gescheiden houden, of toch niet?

Sofie en ik hebben ons deze zomer aan een experiment gewaagd dat voor herhaling vatbaar is. We hebben namelijk samen een paper geschreven en gesubmit voor een conferentie in Peking. En ondanks het gezegde dat je prive en werk gescheiden moet houden is onze samenwerking goed afgelopen: ons paper is aanvaard met goeie reviews en we mogen het dan ook gaan presenteren deze lente in Peking.

Jullie vragen jullie nu natuurlijk af waar dat paper over gaat, als het zowel in Sofie haar onderzoeksgebied (cognitive radio) als in dat van mij moet passen (computer graphics). Wel, het ligt eigenlijk vooral in Sofie's domein, maar we hebben ongeveer dezelfde algoritmes gebruikt als in mijn laatste vloeistoffensimulatie project. Straf he, hoe twee totaal verschillende onderzoeksdomeinen toch overlap kunnen hebben?

Voor dit project hebben we wel wat toeren moeten uithalen. We hebben deze zomer samen enkele dagen de Berkeley campus afgewandeld met een laptop in de hand, een grote en vooral zware batterij in, en een futuristische GPS bol boven op een rugzak. Vermoeiend, want Berkeley ligt op een berg en de zon kan straf branden hier. Doel: op zoveel mogelijk plaatsen signaalsterktes meten van het outdoor wireless netwerk van Berkeley. We hebben ons daar dan ook serieus belachelijk gemaakt. Maar ja, alles voor de wetenschap he.

Met dit project heb ik ook Berkeley en enkele proffen daar leren kennen. Een heel interessante ervaring. En het grappige was dat ik natuurlijk overal 3D renderings van had gemaakt, met virtuele lichtbronnen en zo en dat ze dat daar nog nooit gezien hadden. Sofie moest op haar presentaties dan ook altijd uitleggen wat die schaduwen en reflecties precies betekenden. We hebben die graphics figuren dan toch maar uit het paper gelaten en ons beperkt tot simpele 2D plotjes.

Op naar Peking dus en op naar het volgende Sofie-Bart paper!

Happy 2008!

Voor iedereen een gelukkig, gezond en boeiend 2008 toegewenst! Alvast bedankt ook aan iedereen om ons verblijf in Belgie de afgelopen twee weken zo plezant te maken. Sofie en ik zijn deze nacht om 1u terug thuis toe gekomen na een lange reis van 24u vliegen-wachten-vliegen. Wij gaan 2008 waarschijnlijk herinneren als het laatste jaar dat we in San Francisco gewoond gaan hebben. Nog minder dan 10 maanden en we verhuizen terug naar ons geboorteland. Maar hoe hard we San Francisco en de vrienden hier ook gaan missen, we zien er toch ook wel naar uit om terug in Belgie te gaan wonen.

En wat brengt 2008 voor jullie?