Sofie en ik hebben ons deze zomer aan een experiment gewaagd dat voor herhaling vatbaar is. We hebben namelijk samen een paper geschreven en gesubmit voor een conferentie in Peking. En ondanks het gezegde dat je prive en werk gescheiden moet houden is onze samenwerking goed afgelopen: ons paper is aanvaard met goeie reviews en we mogen het dan ook gaan presenteren deze lente in Peking.
Jullie vragen jullie nu natuurlijk af waar dat paper over gaat, als het zowel in Sofie haar onderzoeksgebied (cognitive radio) als in dat van mij moet passen (computer graphics). Wel, het ligt eigenlijk vooral in Sofie's domein, maar we hebben ongeveer dezelfde algoritmes gebruikt als in mijn laatste vloeistoffensimulatie project. Straf he, hoe twee totaal verschillende onderzoeksdomeinen toch overlap kunnen hebben?
Voor dit project hebben we wel wat toeren moeten uithalen. We hebben deze zomer samen enkele dagen de Berkeley campus afgewandeld met een laptop in de hand, een grote en vooral zware batterij in, en een futuristische GPS bol boven op een rugzak. Vermoeiend, want Berkeley ligt op een berg en de zon kan straf branden hier. Doel: op zoveel mogelijk plaatsen signaalsterktes meten van het outdoor wireless netwerk van Berkeley. We hebben ons daar dan ook serieus belachelijk gemaakt. Maar ja, alles voor de wetenschap he.
Met dit project heb ik ook Berkeley en enkele proffen daar leren kennen. Een heel interessante ervaring. En het grappige was dat ik natuurlijk overal 3D renderings van had gemaakt, met virtuele lichtbronnen en zo en dat ze dat daar nog nooit gezien hadden. Sofie moest op haar presentaties dan ook altijd uitleggen wat die schaduwen en reflecties precies betekenden. We hebben die graphics figuren dan toch maar uit het paper gelaten en ons beperkt tot simpele 2D plotjes.
Op naar Peking dus en op naar het volgende Sofie-Bart paper!
Jullie vragen jullie nu natuurlijk af waar dat paper over gaat, als het zowel in Sofie haar onderzoeksgebied (cognitive radio) als in dat van mij moet passen (computer graphics). Wel, het ligt eigenlijk vooral in Sofie's domein, maar we hebben ongeveer dezelfde algoritmes gebruikt als in mijn laatste vloeistoffensimulatie project. Straf he, hoe twee totaal verschillende onderzoeksdomeinen toch overlap kunnen hebben?
Voor dit project hebben we wel wat toeren moeten uithalen. We hebben deze zomer samen enkele dagen de Berkeley campus afgewandeld met een laptop in de hand, een grote en vooral zware batterij in, en een futuristische GPS bol boven op een rugzak. Vermoeiend, want Berkeley ligt op een berg en de zon kan straf branden hier. Doel: op zoveel mogelijk plaatsen signaalsterktes meten van het outdoor wireless netwerk van Berkeley. We hebben ons daar dan ook serieus belachelijk gemaakt. Maar ja, alles voor de wetenschap he.
Met dit project heb ik ook Berkeley en enkele proffen daar leren kennen. Een heel interessante ervaring. En het grappige was dat ik natuurlijk overal 3D renderings van had gemaakt, met virtuele lichtbronnen en zo en dat ze dat daar nog nooit gezien hadden. Sofie moest op haar presentaties dan ook altijd uitleggen wat die schaduwen en reflecties precies betekenden. We hebben die graphics figuren dan toch maar uit het paper gelaten en ons beperkt tot simpele 2D plotjes.
Op naar Peking dus en op naar het volgende Sofie-Bart paper!
1 opmerking:
k betwijfel of dat voor Pieter en mij ook succesvol zou zijn. Ik weet niet hoor, k zijn toch een moeilijke om mee samen te werken (of laten we eerlijk zijn, gewoon een moeilijke in het algemeen :))
Een reactie posten