Home Sweet Home

Sinds dinsdag/woensdag zijn we terug in ons thuislandje Belgie. Het doet deugd om iedereen terug te zien, en we hebben het dan ook behoorlijk druk met uitgaan en zo. Maar ik mis het mooie Californische zonnetje toch al. Koud dat het hier is...

Sofie was wel weer de pechvogel. Haar vlucht met BA was gecanceld wegens mogelijke staking in Londen en ze hebben haar een vlucht met AA aangeboden, via Chicago. Niet zo'n super idee in de winter: connectie gemist door sneeuwstormen en dan zelf een nacht moeten betalen in een hotel. Met een dag vertraging is ze dan toch hier geraakt.

Ik heb ondertussen een nieuw visum (zie post "Lost Passport") en ga nu proberen ze niet meer te verliezen zodat ik eindelijk een SSN kan aanvragen (dringend nodig voor de belastingen) en een rijbewijs kan halen. De consul was wel weer een grapjas.

Consul: "Stanford, waar ligt dat, in Connecticut?"
Ikke: "Nee, in California, in de buurt van San Francisco."
Consul: "Aha, is dat een goeie universiteit?"
Ikke: "Ja, dat valt wel mee, ik zou zeggen bij de beste 5."
Consul: "Hmm, wat bedoel je met beste 5? Is dat 2de, 3de plaats?"
Ikke (als echte Belg): "Bwaa, dat hangt ervan af in welk onderzoeksgebied je dat bekijkt."
Consul: "Jamaar, wat is het nu?"
Ikke (dan toch meer efkes mijn Belgische zelf laten gaan): "In mijn onderzoeksgebied op de 1ste plaasts."
Consul: "Aha, goed dat je het zegt, anders had ik je je visa niet gegeven."

De consul had daar blijkbaar zelf gezeten (alsook zijn vader en grootvader)...

Je paspoort verliezen is wel een dure zaak. Zeker als je nog een nieuw visa moet aanvragen. Ik denk dat ik al bij al bijna 300 dollar kwijt ben. Maar toch, eind goed al goed.

Bart