donderdag, februari 22, 2007

De kleine verschillen

Ik heb mij vandaag even bezig gehouden met enkele kleine en minder kleine verschillen tussen Belgie en Amerika op te sommen. Nu, het kan natuurlijk wel zijn dat ik een beetje gebiasd ben naar California en misschien wel naar San Francisco en misschien wel naar SOMA, maar er zijn toch wel enkele grappige dingen bij. Mijn excuses voor de nogal lange post.

- Brood en aanverwanten. Goed brood vind je hier niet. Geen discussie. Daarentegen vind je hier natuurlijk van dat sponsbrood, zuurdesembrood, bagels, etc. Maar nee, geen gewoon grijs brood of pistolets.
- Water. Op restaurant krijg je altijd gratis water. En ze komen je glas bijvullen van zodra het niet meer vol is. Zouden ze in Belgie ook mogen invoeren.
- Hummers. Ik heb dit toch maar in het lijstje gezet, alhoewel dit fenomeen zich in Belgie ook al begon te manifesteren.
- Overschrijvingen. Kennen ze zo goed als niet. Je loon wordt met de post opgestuurd in de vorm van een check. De gas- en elektriciteitsrekening betaal je zelf door een check op te sturen.
- Huizen, isolatie. Misschien is dit wel typisch voor California. Isolatie kennen ze niet. Huizen worden gebouwd uit een houten skelet waartegen enkele OSB platen genageld worden. Dubbel glas kennen ze niet.
- Supermarkten. Gaan winkelen in een supermarkt vind ik echt een verademing (buiten de Trader Joe's in SOMA, dan, om specifieke redenen). Aan de kassa is er nooit geen gestress: je hoeft zelf je inkopen niet in zakken te steken, dat doen ze heel vriendelijk met de glimlach voor jou. Zalig! Ze vragen zelfs of ze je niet moeten helpen met je zakken naar de auto te dragen. Ik zal ze volgende keer is mee naar mijn fiets laten gaan ;-)
- Mes en vork. Met mes en vork eten kennen ze niet. Meestel wordt er enkel met een vork gegeten (in je rechterhand). Wanneer er toch snijden aan te pas moet komen, dan neem je even je mes op, snij je je steak, leg je je mes neer en prik je met je vork in het stuk vlees. Hier doen we natuurlijk niet aan mee!
- Verkeerslichten. Verkeerslichten staan hier achter het kruispunt, i.p.v. ervoor in Belgie. Even wennen, maar al bij al vind ik dit wel beter. Waarom? Wel, omdat grote mensen moeilijk het licht boven de auto kunnen zien in Belgie, maar in de VS staat dat licht verder af en dus onder een minder grote hoek t.o.v. het horizentale vlak ;-)
- Rechts afslaan. Mag je ook (meestal, tenzij anders aangegeven) doen bij een rood licht. Handig, maar een echt gevaar als je met de fiets bent.
- 4-way stops. Veel kruispunten hier zijn 4-way stops. Iedereen die het kruispunt nadert moet stoppen. Degene die eerst aan het kruispunt is toegekomen en tot stilstand gekomen mag dan ook als eerste terug vertrekken. Miserie.
- Flitsen. Heb hier nog nooit van flitsers gehoord of gezien, dus ik vermoed dat ze dat hier niet kennen. Corrigeer mij als ik verkeerd ben. (Ik heb wel al flitspalen gezien, exact dezelfde als in Belgie, alleen in een groen kleurtje).
- Homeless. Je ziet ze overal. Spijtig genoeg ook aan onze voordeur. De schuld van het Amerikaanse systeem zeker? Gelukkig zijn ze meestal harmless, t.t.z., het zijn meestal mentaal gehandicapten, waarvoor opvang te duur zou zijn. Erg he.
- Laarzen. Op een regendag, zoals vandaag, zie je mensen naar hun werk gaan in laarzen. Ja, laarzen! Alsof ze door meters diepe plassen moeten waden tot aan hun bureau. Die Amerikanen toch ;-)
- Raar GSM oortje. Een fenomeen dat ik in Belgie nog niet was tegengekomen. Mensen die met een soort oortje rondlopen met een uitsteeksel (microfoon) waarmee ze kunnen bellen met hun gsm zonder dat ze hun gsm moeten vastnemen. Ideaal voor in de auto, maar je ziet ze hier ook zo rondlopen in 't stad of terwijl ze op restaurant aan het eten zijn. Asociaal zou ik zo zeggen. Die Amerikanen toch ;-)
- Fooien. Overal moet je een fooi geven. Of toch bijna overal. Nu ik heb wel al gemerkt dat wij als Belgen precies gezien toch meer fooi geven dan de gemiddelde Amerikaan.
- Verlof. De meeste Amerikanen hebben maar 10 dagen verlof. Of twee weken dat ze er tussen uitkunnen dus. Hier in Silicon Valley heb ik al gehoord dat de meeste mensen die 10 dagen zelfs niet durven opnemen uit schrik om ontslagen te worden. Dan toch maar de 25 dagen die ik had in Belgie!
- Starbucks. Een fenomeen dat in Belgie nog niet is opgekomen (in Zwitserland al wel, allee, dan toch in Zurich) is de Starbucks op elke hoek van de straat. Iemand heeft mij ooit verteld dat Starbucks met opzet heel veel Starbucksen dicht bij elkaar zet. ALs je dan naar je werk wandelt, dan dient de eerste Starbucks die je tegenkomt om je goesting te doen krijgen in koffie. Je loopt er voorbij, maar in je onderbewustzijn begin je aan koffie te denken. Als je dan niet te veel later een tweede tegenkomt, dan ga je automatisch binnen voor een veel te dure, veel te warme (hoe doen ze dat toch die koffie zo heet krijgen?) en veel te grote koffie.
- Fietspaden. Hebben ze maar heel af en toe. In SF kennen ze wel bike lanes: een smal rijvak op de rijweg. De SFBC (San Francisco Bicycle Coalition) is wel aan het ijveren om meer afgesloten fietspaden in te voeren (zoals in Belgie waar je bvb een parkeerplaats tussen de rijweg en het fietspad hebt). Raar dat ze dat hier nog niet overal gedaan hebben, want de meeste wegen zijn hier zo breed, dat dat echt geen probleem zou mogen zijn. Maar ja, als je weet dat de gemiddelde Amerikaan wel twee auto's heeft, maar geen fiets, dan zie ik dat er nog niet al te snel aankomen.
- Elektriciteitskabels. Die lopen hier boven de grond en niet onder de grond. Met als gevolg dat als het is even hard waait, je zonder elektriciteit valt. Bijna zoals in Afrika, waar tijdens onze huwelijksreis de elektriciteit ook om de 5 minuten uitviel. Gelukkig heb je in een tent geen elektriciteit nodig ;-)
- Vast tapijt. Je ziet het overal. En je moet echt moeite doen om een appartement te vinden zonder. Ze gebruiken hier zelfs vast tapijt op de meest onmogelijke plaatsen. Meest rare voorbeeld vind ik de metro (de BART). Als je weet dat je ook je fiets mag meenemen op de BART, dan moet je niet vragen hoe proper die vloer eruit ziet. Vast tapijt was ook een van de belangrijkste redenen waarom we uit Ingleside verhuisd zijn.

Ik ben van plan om dit lijstje aan te vullen naargelang de invallen. Dus als jullie nog frapante verschillen weten, laat maar komen!

Bart

2 opmerkingen:

Barton zei

Om even aan te vullen:

Symbolen. Het is alsof Amerikanen ze niet begrijpen want meestal worden woorden gebruikt zoals "Do not turn left". Ipv een pijl naar rechts met een streep erdoor.

Fines, of boetes. Als je iets niet mag doen en dat met een geldboete wordt bestraft dan wordt dat meestal ook vermeld, met prijzen erbij. Kwestie van te kunnen anticiperen...

Gele plastieken kegeltjes met erop "Caution, wet floor". Zie je overal staan waar de dwijl over is geweest. Zelfs wanneer het al lang droog is.

Het overhandigen (zonder terugkrijgen) van jouw Visa in een bar/café, na het betalen van een eerste rondje. De rondjes nadien worden dan verder op jouw Visa geplaatst en op 't einde reken je af en krijg je jouw Visa terug. Je ziet je kaart wel steeds zitten in een vakje, zodat je in de gaten kan houden of er iets mee wordt gedaan. Uiteraard let je daar niet hele avond op.

Sluitingsuren van danceclubs. Wanneer dat nu exact is kan ik niet zeggen, maar ik dacht dat vanaf 2u geen alcohol meer mag geschonken worden. Je kan dan verder feesten op cola/water tot 4u en dan gaat alles écht dicht. Correct me if I'm wrong...

Danceclubs voor tieners waar zij geen alcohol mogen drinken (cfr. Citynights, SanFran). 'Adults' krijgen een stempel waarmee ze in diezelfde club wel alcohol kunnen bestellen. Uiteraard kan je dan bestellen voor jouw teenage vrienden ;) Maar pasop, ooit moest ik eens in de neus van de securityman blazen omdat die dacht dat ik alcohol gedronken had (was ook zo), paar weken voordat ik 21 werd.

Drugs, op straat spreken ze je gewoon aan en vragen wat je nodig hebt. Overhandigen dan zonder schroom hun visitekaartje. Zonder dat je er enige aanstalte om maakt.

Alcohol moet steeds in een plastiekzak als je er mee over straat loopt. Zelfs al drink je er niet van, het moet. Gaf zo ooit eens een fles Champagne cadeau en die persoon vroeg een plastiek zak om met de fles naar z'n wagen te wandelen...

Koffiedrinken in de wagen. Veel Amerikanen stoppen ergens (Starbucks?) om een koffie te halen en drinken die dan verder op, in de wagen of gewoon al wandelend op straat.

Gosh, 'k mis SF!!

Sofie & Bart zei

Hehe, idd, bedankt voor de aanvulling!