Clark Center

Met al het nieuws i.v.m. de verbouwingen van het computer science gebouw in Leuven, vond ik het toch eens tijd om een post te schrijven over mijn nieuw kantoorgebouw hier op Stanford. In tegenstelling tot de rest van computer science, zitten wij niet in Gates, maar wel in Clark Center. Nu niet om te stoefen, maar ik vind het het mooiste en aangenaamste kantoorgebouw dat ik ooit gezien heb. Echt een mooi ontwerp.

Er is maar 1 minpunt en dat is dat tegen het einde van de bouw het geld op was en dat ze geen acoustische isolatie meer konden betalen voor de airconditioning die op het dak staat. Waar hebben we dat nog meegemaakt :(. Met als gevolg dat er buiten nogal veel lawaai is. En aangezien dat er buiten op de tussenbalkons veel open ruimte is met tafels en stoelen is dat echt wel een serieus minpunt. Misschien dat er ooit nog eens extra geld komt om dit probleem toch nog op te lossen... Meer info en enkele foto's kan je hier vinden. En een filmpje met een kort interview met de architecten kan je hier bekijken.

Bart

Boeken

Een van de weinige voordelen van een lange commute is dat je een pak meer boeken leest dan normaal. Ik zit tegenwoordig aan ongeveer een boek per week, terwijl dat in Belgie misschien een boek per 3 maanden was.

Ik plan dan ook een lijstje bij te houden van de boeken die ik gelezen heb in volgorde van aflopende voorkeur. Als je nog tips voor goede boeken hebt, laat maar een comment achter. Als je de boeken die ik hier vermeld graag zelf zou willen lezen, moet je maar iets laten weten, ze staan hier toch maar in de kast.

1. Hey Nostradamus!, Douglas Coupland
2. Het Derde Huwelijk, Tom Lanoye
3. Extremely Loud & Incredibly Close, Jonathan Safran Foer
4. Microserfs, Douglas Coupland

Door het boek op nummer 1 heb ik vandaag mijn trein gemist. Vergeten af te stappen.
Het laatste boek is een aanrader voor zij die willen weten hoe het leven in Silicon Valley eraan toegaat. Nog steeds heel erg actueel. Coupland heeft dan ook een "nieuwe" versie van dit boek geschreven, genaamd JPod. Maar voor de moment ga ik toch wat andere auteurs sampelen.

Vanaf morgen wordt het The Shadow of the Wind van Carlos Ruiz Zafon.

Bart

Thanksgiving, Black Friday en Sonoma Valley

De boog kan niet altijd gespannen zijn... Na 4 dagen verlof moeten we spijtig genoeg morgen terug gaan werken. Donderdag was het Thanksgiving en we hebben als goede immigranten meegevierd en dan ook maar ineens de brug genomen.

Ons Thanksgiving verlengd weekend is begonnen op woensdag avond. Sofie is de huurauto gaan ophalen in Berkeley en mij op Stanford komen ophalen voor een etentje in Palo Alto. Na een korte zoektocht naar die Italiaan van twee jaar geleden, zijn we terecht gekomen in de plaatselijke brouwerij Gordon Biersch Brewery in Palo Alto. We hebben er lekkere zalm en steak gegeten na hun 7 bieren geproefd te hebben. Niet slecht, maar toch nog een paar divisies lager dan onze eigen biertjes.

Thanksgiving zelf hebben we gevierd bij Philippe en Carina in Cupertino, samen met een 6-tal andere Belgen die hier al langer zitten (sommigen al meer dan 20 jaar, amaai). Het was een geslaagde avond met, naar goede Belgische gewoonte, veel te veel eten. Wist niet dat er zo'n grote kalkoenen bestonden. Nog is bedankt voor Philippe en Carina om zo lekker en zo veel te koken!

Tegen twee uur lagen we in ons bed, maar niet voor lang, want om 5u gingen de winkels open voor het begin van het shopping seizoen. Nu weet ik waarom deze vrijdag Black Friday wordt genoemd, aaargh. Wij dus, na nog geen 3u slapen terug opgestaan om naar de plaatselijke Circuit City (een elektronica zaak) te rijden. Op het verlanglijstje stonden een projector (450$ ipv 999$) en 1 gigabyte SD kaartjes (2$ ipv 50$). Naief als we waren, dachten we dat die er nog wel zouden zijn als we om 5u 's ochtends bij het openen van de winkel er zouden zijn... Niet dus. Nog nooit zoveel volk zien aanschuiven... Zeker een paar honderd man in een lange wachtrij, al om 4u45 's nachts! De politie moest de menigte serieus in bedwang houden. Dan maar terug naar huis in ons bed gekropen.

Vrijdag namiddag zijn we nog is gepasseerd langs de Circuit City, in de hoop dat (naief, we weten het) de rest niet echt geinteresseerd zou zijn in projectors. Nada, niets dus, twee keer proberen en nog geen projector. We houden het (voorlopig) dus op ons laptop schermke. We zijn dan wel in de plaatselijke sportwinkel gaan shoppen (Krikke, als ge hier bent, pak maar een lege valies mee, want dit is uwe winkel). Terug in Ingleside, zijn we dan ook, eindelijk!, een fiets gaan kopen. Het is geen koersfiets geworden en ook geen mountainbike, maar wel iets tussenin. Allee, een soort hybride, ziet eruit als een mountainbike, maar heeft smalle bandekes, maar ge kunt er wel brede opzetten, voor het geval we offroad zouden gaan. Sofie en ik hebben dezelfde fiets gekocht (een paar maten verschil wel) en dan ook nog is alle nodige accessoires (helmen, lichtjes, reserve band, plakgerief, pomp, sleutels, sloten, ...). Tegen vrijdag zou mijn fiets er moeten zijn en we plannen dan ook om zaterdag eens een tochtje naar de golden gate te doen.

Tot zover onze werkweek (ahum). Zaterdag zijn we met onze huurauto richting Santa Rosa getrokken, ten noorden van de Sonoma vallei (naast Napa een van de belangrijkste Californische wijngebieden). We hebben er een 30-tal wijnen geproefd en ook enkele doosjes gekocht voor de belangrijke gelegenheden. Sonoma is echt wel de moeite en dat op maar een uurtje rijden van SF. Ook ons hotel, Pelican resort, viel heel goed mee. De foto's kan je hier vinden.

Zondag, na het ontbijt, nog snel een douchke gepakt (want zaterdag ochtend was het warm water kapot in ons appartement) en dan door de gietende regen terug naar huis gereden. Na de auto terug in Berkeley afgezet te hebben, zijn we naar downtown SF gegaan om Sofie te registreren voor de Globecom conferentie die volgende week doorgaat in het Fairmond hotel in SF.

Voila, dat was het voor het Thanksgiving weekend.

Oh, ja, voor ik het vergeet, Wouter en Marjan zijn zo vriendelijk geweest om op onze trouw foto's te trekken en ze online te zetten. Je kan ze hier vinden.

60 Hz is geen 50 Hz

Vandaag weer een stoot meegemaakt... amaai... en dat voor twee ingenieurs.

Gisterenavond had ik beslist van eindelijk maar eens die wekker die we meegebracht hadden van Belgie te beginnen gebruiken. Ik stel de tijd in en de wekker op 6u30.

Deze ochtend gaat de wekker af, we staan op, douchen, ontbijten en merken dan door op ons uurwerk te kijken dat het nog maar 5u30 is. We zijn gewoonweg ongeveer anderhalf uur te vroeg opgestaan! Blijkbaar werkt onze wekker enkel juist op 50 Hz netspanning en niet op 60 Hz. Hij liep dus 6/5 sneller als zou mogen en vandaar dat we ongeveer anderhalf uur te vroeg zijn opgestaan.

Morgen gaan we toch maar weer uitslapen, allee, tot 6u30...

Bart

Goedkoper leven door lui te zijn...

Twee voorbeelden:
Online shoppen bij safeway. Vanuit je luie zetel kan je bij safeway je shopping cart vullen en alles kopen wat je in de winkel zelf ook in je karretje kan gooien. Alles wordt de volgende dag (gratis!) afgeleverd tot aan je voordeur. Nooit meer aanschuiven aan de kassa, nooit meer sleuren met veel te volle zakjes die toch maar scheuren en je spaart er heel wat tijd en een kleine cent mee uit. Nog een reden minder om een auto te kopen... In deze dagen van energie zuinig leven en kyoto normen respecteren kan dat wel tellen zou ik zo zeggen.

Voorbeeld 2: films huren bij netflix. Voor zij die het niet kennen, een korte intro. Bij netflix kan je voor een vast bedrag (17$ per maand) zoveel films huren als je maar wilt en ze worden met de post tot in je brievenbus afgeleverd. Je kan 3 films tegelijk huren en zolang bijhouden als je maar wilt. Wanneer je de 3 films (gratis!) hebt teruggestuurd naar netflix, sturen zij de volgende 3 films uit je verlanglijstje op en zo gaat dat voort... Aangezien ze ook de nieuwste televisiefeuilletons hebben (carnivale 2, six feet under 2, etc.) kan je voor die 17$ niet echt sukkelen.
Plus: netflix heeft een ingenieus rating systeem zodat je online krijgt te zien welke films jij wel eens goed zou kunnen vinden, afgaande op je eigen ratings van de films die je al gezien hebt.

Nu nog een online bedrijf vinden die voor ons onze vuile was wilt komen ophalen, wassen en terugbrengen...

Je ziet, leven zonder auto in de US is echt niet moeilijk!

Bart

Jij bent "Flanders Future"

Zaterdag zijn we vroeg uit de veren gemoeten om naar Fientje Moerman te gaan luisteren. Zij had vanuit de Vlaamse regering een soort workshop opgezet op Stanford om uit te leggen welke initiatieven de Vlaamse regering heeft uitgedacht om de Vlaamse "top-researchers" terug in Belgie te krijgen.
Eerst geven ze ons geld om hier te komen werken en dan komen ze hier uitleggen hoe we geld moeten krijgen om terug te komen ;-) Het leven als onderzoeker kan toch zalig zijn.
Enkele bekende aanwezigen: Fientje Moerman, CEO Ubizen, CEO Eyetronics, voormalig rector KULeuven, ...

Nu ja, zo rooskleurig blijkt het allemaal toch niet echt te zijn. Naar wat ik heb kunnen afleiden denk ik dat het "vele geld" dat er is vooral naar enkele "top-researchers" gaat gaan. Kalibers Verfaille. Denk niet dat wij gemiddelden daarvoor in aanmerking gaan komen.

Een heikel punt dat de Vlaamse regering blijkbaar niet kan aanpakken zonder half Belgie een loonsverhoging te geven, is dat de lonen van Vlaamse professors aanzienlijk veel lager zijn dan hier in de US. Quote van prof: "Ze zijn belachelijk laag". Anekdote van zelfde prof: "Toen ik begon als prof in Leuven, was mijn loon lager dan het loon van een van mijn phd studenten. Reden: hij was ouder dan mij." Nu al bij al denk ik dat wij onderzoekers toch niet echt te klagen hebben: veel vrijheid, je kan onderzoek doen naar wat je maar wilt, en je verdient toch nog een redelijk centje.

In de namiddag ging het dan meer over intellectual property en alle mogelijke problemen die je daarbij kan hebben. Minder interessant voor ons op dit moment, maar dat kan natuurlijk nog veranderen.

De workshop werd afgesloten met een walking dinner (voornamelijk seafood: krab, oesters, inktvis) en natuurlijk verse aardbeien met vanilleijs ;-)

Bij het terugkeren naar huis, hebben een taxi moeten pakken omdat er (de tweede keer in een maand tijd) iemand beslist had om onder de caltrain te springen... Ondanks het feit dat we redelijk vroeg doorgegaan waren, kwamen we toch nog vrij laat thuis aan.

Bart

Het is gemakkelijk in te zien dat...

Aaaaaaaaargh... mijn respect voor "echte" wiskundigen is serieus tot een dieptepunt gezakt. Ik moet maandag namelijk een presentatie geven in een vak dat gaat over geometrische algoritmes en meer specifiek over algoritmes die dichtste buur problemen oplossen voor hoge dimensies.

De bewijzen in het paper gaan als volgt (en ik overdrijf echt niet):

Het kan gemakkelijk (aaargh) ingezien worden dat dit leidt tot een 1+epsilon/log(n)+alpha tijdscomplexiteit. We weten dan ook dat er kans is, voor voldoende grote A dat A/e log t d(p,q) < r (aaargh). Het is niet moeilijk om in te zien (tweemaal aaargh) dat dit geldt voor alle mogelijke dimensies d/a. Maar voor simpliciteit laten we a weg (we veronderstellen a=0) (aaaargh?).
We geven het bewijs in de finale versie van het paper (aaargh, dit is de finale versie van het paper!), maar uit het feit dat C = poly(sigma) en sigma = O(n), weten we dat C = O(log n) (nog is aaargh)...

Frustrerend dus, en ik die dacht dat wiskunde zwart op wit is, blijkbaar niet dus...

Niet te snappen...

(een moegetergde Bart)

Lost passport

Ik begrijp het nog steeds niet. Hoe stom kunt ge zijn om uw paspoort te verliezen. Maar het is dus echt wel gebeurd: ik ben mijn paspoort kwijt. Hier is het relaas.

Zondagavond had ik het goede voornemen om eindelijk die todo-lijst eens zo goed mogelijk in te korten. Belangrijkste punje: een SSN aanvragen. Maandagochtend, zoals gewoonlijk nog niet al te goed wakker, steek ik mijn paspoort in mijn broekzak. Om een SSN aan te vragen heb je namelijk je paspoort nodig. Ik kom toe op het werk en zoek mijn paspoort, maar ik kan het natuurlijk niet vinden. Ik begin te twijfelen en denk bij mezelf dat ik het natuurlijk wel thuis zal vergeten zijn.

Terug thuisgekomen: geen paspoort te vinden. Paniek! Paspoort kwijt, visa kwijt, wit immigratie papiertje kwijt... en dubbel paniek: ik had nog geen copies gemaakt. Ik vlug terug naar de BART in Balboa park om te gaan horen of niemand mijn paspoort heeft ingeleverd. Nada. Dan maar naar BART en Caltrain lost&found gebeld, nog steeds niet teruggevonden. Berichtje op lost&found craigslist... geen reactie.

Dan maar honorary consul in San Francisco gecontacteerd: Mevr. Bral. Zeer hulpzaam en begripvol, dus dat was al een hele opluchting. Maar nu blijkt dat ik in een chicken-and-egg probleem ben terecht gekomen. Om een nieuw paspoort aan te vragen hier, moet je ingeschreven zijn op het consulaat. Om je in te schrijven, heb je je visa nodig. Onmogelijke situatie dus. Maar gelukkig, na heel wat over en weer gemail met Los Angeles, mag ik mij dan toch nog inschrijven met mijn DS-2019 formulier.

Ondertussen zijn alle documenten onderweg naar LA en van daar naar Belgie en hopelijk krijg ik mijn nieuwe paspoort voor 22 december, zodat ons weekend tripje naar NY nog kan doorgaan.

Hoe ik een nieuw visa ga kunnen bemachtigen is nog niet duidelijk... 29 januari vliegen we namelijk even over en weer naar Belgie om de familie te bezoeken.
Als iemand van jullie hier ervaring/tips over heeft, alle comments zijn welkom!

Groetjes,

Bart

Een weekendje ontspannen

Het eerste weekend in San Francisco was voor mij gevuld met Ikea shoppen en kastjes in mekaar zetten. Het tweede met wat werken voor zowel Bart als mij, en in het derde weekend kunnen we eindelijk eens ontspannen en de boel hier verkennen.

Dat hebben we dan ook volop proberen doen met als eerste activiteit een NBA match tussen de Golden State Warriors en de Portland Blazers. Naast veel grote mannen, een reuzegroot stadium en oversized pinten (zie fotos ). Belangrijkste besluit was dat de Warriors, waar wij dus voor supporterden, gewonnen zijn.

Zaterdag ochtend zijn we eerste bezig geweest met het boeken van een weekendje New York. We vertrekken de 22ste december, en komen de 25ste al terug. Een kort weekendje voor Kerstmis dus. Het zal daar wel gezellig worden! Jammer dat het niet langer kan, maar Bart wil niet te veel tijd verliezen voor Siggraph (deadline 26ste januari).
Zaterdagnamiddag stond er dan een Football match in Berkeley op het programma. De Cal Bears ontvingen de ploeg van UCLA. Ook hier was de omkadering indrukwekkend. Nog nooit zo een grote fanfare gezien. Tijdens het spelen werden dan ook nog ingewikkelde figuren gemaakt door alle muzikanten. Mooi. Het voetbal zelf was wel leuk om eens te zien, maar duurde veel te lang. Zeker omdat het zo koud aan het worden was... Maar de Bears zijn dan toch dik gewonnen, de 8ste keer op rij. De volgende match is Berkeley-Stanford. Eigenlijk zouden we moeten gaan zien, maar ik weet niet of we die kou nog eens willen trotseren voor een uur of 4.
We waren gaan zien met Patrick en zijn vrouw Veronique, die ook voor een jaar in Berkeley wonen. Patrick hadden we leren kennen op de BAEF selectieinterviews. Na de match zijn we nog iets gaan drinken om op te warmen, dat was nodig! Al bij al was het vrij laat toen we terugkeerden. We hadden de laatste bus nog net gehaald, nu weten we ook weer wanneer die vertrekt.

Zondag stond er dan een dagje shoppen op het programma. Platte stapschoenen, schoenpoets om het komende regenseizoen aan te kunnen, een lichte waterdichte jas, een laptopzak voor Bart, ... stonden op het verlanglijstje. Het was eens leuk om in een nieuwe stad op zoek te gaan naar je nieuwe favoriete winkels. Al is Esprit normaal van San Francisco, ik heb er toch geen tegengekomen. Nu is precies GAP mijn nieuwe favoriet. Heel centraal gelegen naast het BART station. Op het BART station ligt een reuzeshoppingcentrum waar je ook gerust 2 dagen kunt rondlopen. Goed idee dus voor als het slecht weer wordt, maar zondag was het lekker zonnig, dus buitenkomen was leuk!

's Avonds hebben we gekookt (na winkelen bij de lokale kruidenier die altijd vraagt van waar we zijn) en nog een partijtje carcassonne afgewerkt. Bart is er nog altijd niet in geslaagd te winnen. We laten het zeker weten als het het geval zou zijn!