Death Valley & Las Vegas

Zoals beloofd in de vorige post, kan je hier enkele foto's bekijken van ons verjaardagstripje naar Death Valley en Las Vegas.

Leaving Las Vegas (nee, niet in de ambulance).

Een mooi plekje gevonden in Furnace Creek, Death Valley.

En onze tent in de schaduw gezet.

Hike in de Golden Canyon.

Red Cathedral.

Devil's Golf Course.

Badwater Bassin.

Artists Palette.

Champagne!

En BBQ!

Einde van dag 1. Slaapwel.

Zabriski Point.

Zabriski Point.

Zabriski Point.

Dante's Peak

De Luxor. De lift hier is geen escelator, maar een inclenator.

We worden oud (en moe)

Het is weer druk geweest, en dat is te merken aan de lage update frequentie op mijn blog. Zoals sommigen onder jullie nog wisten was het vorige week mijn 28ste verjaardag. Sofie had het fantastische idee om mij te verrassen met een weekenduitstapje. Naar waar zou ik zaterdagochtend wel te weten komen. Raar maar waar, woensdag wist ik al waar we naartoe zouden gaan: Sofie had het verklapt in haar slaap. Opeens hoor ik haar zeggen om 3am 's nachts: "hehe, Las Vegas". Dus dan wist ik al genoeg. Je moest Sofie haar gezicht zien toen ze mij liet gokken en ik er pal op zat.

Zaterdagochtend zijn we vertrokken om 4u 's ochtends naar SFO om daar tegen 5u30 de vlieger naar Las Vegas te pakken. Daar aangekomen zijn we met de huurauto richting Furnace Creek in Death Valley NP gereden. Onderweg hebben we natuurlijk BBQ materiaal ingeslagen, want we bleven daar camperen. Zondagmiddag waren we terug in Las Vegas om in onze suite (met jaccuzzi!) in Luxor in te checken. Jaja, mooie verrassing he. Maandag om 3.30am terug opstaan om tegen 6u terug de vlieger naar SFO te pakken. Voor zij die nog nooit in Death Valley geweest zijn: het is super hard de moeite, maar warm, warm! Het fotoverslag van ons tripje volgt later nog.

Op onze reis hebben we wel twee keer goed de schrik te pakken gehad. Bij het vertrek in SFO hoorden en voelden we opeens een plotse knal, precies een bom die ontplofte. Kleine paniek dus, maar het bleek allemaal nogal mee te vallen: een van de bagage trucks had een klapband juist onder de terminal. Pfew. Bij het terugkomen op maandagochtend was het ook even paniek. Vlak voor touchdown, zet de piloot de motoren weer volledig open om vlug vlug terug op te stijgen. Onrust in de vlieger. Blijkbaar had hij op het laatste moment gezien dat er een ander vliegtuig op de landingsbaan stond en dat landen nogal nefaste gevolgen zou hebben. Gelukkig zijn we daar ook weer heel uit gekomen. 't Was maandagochtend voor iedereen zeker?

We zijn dan toch tegen 9u terug aangekomen in SF om tegen 11u terug op onze bureau te zitten. Want gewerkt moest er worden! Woensdag (enkele uren geleden dus), was de SGP (symposium on geometry processing) deadline. Samen met Peter en Michael hebben we een paper gesubmit. De conferentie is in Barcelona, dus laat ons hopen dat de reviewers ons gunstig gezind zijn ;-) Nu zit ik dus vast op Stanford: de laatste trein was om 11pm en de deadline was om 11.59pm. En zoals elke goede researcher, submit je natuurlijk bij voorkeur een minuut voor de deadline. Wij zijn er zelfs in geslaagd om nog na de deadline te submitten ;-) Maar, gevolg, ik zit hier vast tot 5am (eerste trein terug) en ga dus proberen hier in het lab in de zetel wat te slapen.

Besluit: we worden oud en we zijn moe, dringend tijd voor wat rust... Slaapwel...

Caterpillars

Ik weet niet hoe wijdverspreid het fenomeen is, maar ik erger er mij dood aan! Caterpillars (zoals die je hieronder op foto ziet) hangen aan dunne spinnewebachtige draadjes aan de bomen en proberen zo langzaam zichzelf tot op de grond te laten zakken. Natuurlijk is het fietspad dat ik van de trein tot aan mijn bureau moet volgen volledig omgeven door bomen, met als gevolg dat ik vol van die vieze beestjes hang tegen dat ik op mijn bureau of op de trein ben. Miserie zouden wij in Leuven zeggen...

Pasen

Pasen was bijna zonder dat we het door hadden aan ons voorbij gegaan (de paaseieren van vorige week waren al lang op). Na onze vermoeinde hike van gisteren, dachten we ons vandaag eens te belonen door te gaan shoppen (een rugzak voor Sofie en een portemonee voor mij, liefst met kleingeld zakje). Jullie denken natuurlijk al: ja maar, op zondag en dan nog is Pasen gaat er toch niks open zijn. Gelijk! Maar dat is hier niet zo logisch. Ah nee! Ik denk dat Pasen een van de enige dagen is dat de winkels hier sluiten. Een tegenvaller dus. Wel straf hoe snel je gewoon wordt dat de winkels altijd - behalve dus op Pasen - open zijn.

Gelukkig was de Walgreens wel open (soort apotheek - winkel combinatie) en konden we een gepast paascadeautje zoeken voor Marijke en Dave (een soepmixer, inval van de laatste minuut). We waren bij hen uitgenodigd voor een gezellige babbel en een lekker diner. Nu we gezien hadden waar zij wonen begonnen we toch weer te twijfelen of we niet zouden verhuizen. Zo rustig daar, geen daklozen op straat en wat een zwembad! Maar ja, ons goed voornemen van 2007 was om dit jaar niet te verhuizen en we gaan proberen om ons daar toch wel aan te houden. We zullen ons zelf wel uitnodigen als het eens mooi weer is ;-)

In elk geval, het bal is in ons kamp, dus we gaan ons nieuw kookboek is moeten boven halen...

Big Sur

Zaterdag vroeg op en met de trein naar Palo Alto, want we hadden afgesproken met enkele collega's om te gaan hiken in Big Sur (dat is ongeveer een 2 uur rijden vanaf Palo Alto). Het was een hele mooie wandeling, een klim van ongeveer 3300 voet (+/- 1000 meter) en een lengte van 8 mijl heen en terug. Maar de mist volgde ons mee naar boven en we hebben de oceaan dan ook niet in volle glorie kunnen bewonderen (Big Sur ligt langs Highway 1 ten zuiden van Monterey). We hebben wel de "enige" waterval uit California gezien die recht in de oceaan uitkomt (meer een pisstraaltje, maar ja).

Bij het terugkomen hebben we wel nog een beetje pech gehad. In Palo Alto zagen we de laatste trein naar SF net voor onze neus wegrijden. In Milbrae waren we dan 3 minuten te laat voor de laatste BART. Gelukkig was Michael zo vriendelijk om ons "efkes" over en 't weer naar downtown SF te brengen.

Els in San Francisco (deel 3: culinair)

Samuel Adams, het beste bier uit de US. Zo goed, dat de Amerikanen denken dat het imported is.

Clam Chowder.


Oversized beer.

Mmmm. Mocha!

Sushi!

Donut. Normaal gezien eten we dat niet hoor ;-)

Hamburger, garlic fries & Vanilla Coke. Tja, ons Els moet toch alles van de Amerikaanse cultuur proeven he.

Oversized sandwiches. Hoe krijg je dat toch allemaal in een keer in je mond?


Marguerita's bij Chevy's, the best you can get!

Chicken Fajitas bij Chevy's

Cheesecake Factory.

Els in San Francisco (deel 2: dinsdag - zaterdag)

Dinsdag en woensdag moesten Sofie en ik gaan werken, dus hebben we ons Els alleen laten rondlopen in San Francisco. Woensdagnamiddag ben ik wel vroeg naar huis gekomen om samen een fietstochtje te doen naar de Golden Gate Bridge en the Palace of Fine Arts.

Donderdag en vrijdag hadden Sofie en ik verlof gepakt om er samen met ons Els met een huurauto op uit te trekken. Donderdag zijn we via Highway 1 naar Santa Cruz gereden en teruggekomen langs smalle kronkelwegjes door Los Altos Hills.

Vrijdag, de laatste volle dag voor Els, zijn we met de auto naar het noorden gereden. Deze keer stonden Muir Woods en Point Reyes op het programma. Muir Woods grenst aan Mount Tamalpais State Park en we hebben dan ook een stevige wandeling gedaan, vertrekkend in het dal (tussen de rest van de toeristen) de berg op naar Mount Tamalpais. Een mooie, maar vermoeiende wandeling.

Na deze wandeling zijn we snel-snel via Highway 1 naar Point Reyes National Seashore gereden. We wilden de Lighthouse bezoeken, maar die sluit om 16u30 en dus moesten we snel zijn. Maar het was de moeite, zo mooi! Precies het einde van de wereld. En als bonus hebben we ook walvissen kunnen spotten, die kwamen hier blijkbaar voorbij tijdens hun trek naar het noorden.

Els in San Francisco (deel 1: zaterdag - maandag)

Onze eerste echte gast, mijn zus Els, was vorige week op bezoek. We hebben dan ook geprobeerd om in een week tijd haar de mooiste dingen van San Francisco te tonen. Zaterdag eerst ontbijt, met paaseieren (dankuwel paashaas). En dan een stevige wandeling via de Farmer's Market, 't stad in naar klassiekers als China Town en Lombard Street. Een aanrader (wij waren er nog niet geweest) is de Cable Car Barn: hier zie je de motoren die de kabels trekken.

Zondag stond er, jaja, Alcatraz op het programma. Nog een van de toeristische trekplijsters waar wij nog altijd niet geraakt waren. Maar met de huidige Prison Break fever konden we het toch niet laten. En ja, het is echt waar de moeite! Vooral de audio tour, die sinds kort ook in het Nederlands beschikbaar is, sprak echt wel de verbeelding aan.

En wat vinden jullie van de "Scofield blik"?

Maandag hebben we Stanford bezocht en 's avonds zijn we naar de Warriors vs de Spurs gaan kijken (NBA match). Spijtig genoeg waren de Warriors niet veel soeps en was de spanning een beetje zoek. Dat vertaalt zich dan ook in een dik pak rammel en een eindscore die eigenlijk niet om naar huis over te schrijven is. (Ja Kristof, ik weet het, de Spurs zijn natuurlijk pakken beter)