Bye Bye San Francisco

Sofie en ik zijn nu een dikke maand terug in Belgie en dus definitief verhuisd van San Francisco naar onze eigen stek in Herent. Onze inboedel hebben we voor een schappelijk prijsje kunnen doorverkopen aan de volgende huurster. De rest van onze bezittingen werden in een eerste shift van 4 grote zakken met mijn zus Els meegegeven na haar tweede bezoek hier een maand voor onze verhuis. De rest (6 zakken en een fietsdoos) hebben we zelf gewoon op de vlieger meegenomen tegen een kleine meerprijs. Geen container dus voor ons. En alles is goed en wel samen met ons in Belgie aangekomen.

In de laatste dagen in San Francisco, na onze trip doorheen de midwest, hebben we nog enkele mooie afscheidsetentjes mogen meemaken met vrienden en collega's waaronder een geslaagd dinner in Range met Tom en Jen (hier hebben we geen foto van spijtig genoeg) en een hot pot dinner bij Little Sheep met Brano, Jana, Sue en Alaric,...

Sue, Jana, Brano, Alaric, Bart en Sofie

Sofie en haar (ex-)collega's op Berkeley

Het afsheid zelf viel al bij al nog mee en viel ons eigenlijk niet zo zwaar. We waren er dan ook al lange tijd mee bezig. Maar nu we in Belgie goed en wel gesettled zijn begint het toch te kriebelen. We missen San Francisco en al onze vrienden daar toch wel heel veel. En natuurlijk zijn er daar ook slechte dingen (zoals armoede en criminaliteit), maar die dingen zijn we allang vergeten en we willen precies enkel nog de mooie dingen onthouden. Gelukkig moet Sofie voor haar werk in januari al in de buurt zijn en heb ik nog een gratis vlucht zodat we dus al snel weer een kleine week in San Francisco kunnen doorbrengen.

Aan al onze vrienden daar: we missen jullie! En aan al onze vrienden en familie hier: we zijn heel blij dat we terug meer tijd met jullie kunnen doorbrengen! En we beloven dat we zullen stoppen met zagen over "hoe goed het daar wel was en hoe slecht het hier wel is". Geef ons nog een beetje tijd, tot na de winter ;-)

Chicago to San Francisco (5)

Op de tweede dag in Yellowstone hebben we nog wat geisers bezocht, maar ook de hele mooie canyon met bijhorende watervallen. Op weg richting Grand Teton NP zijn we langs een kudde buffels gepasseerd die op hun gemak lagen te grazen. Onze laatste nacht in Wyoming hebben we doorgebracht in Jackson Hole. Een gezellig ski dorpje, ten zuiden van Yellowstone.

Besneeuwde bomen en geisers in Yellowstone.

Dampend water in Yellowstone.

Voor Yellowstone Canyon.

Buffels in yellowstone.

Yellowstone Lake.

Grand Teton NP.

Eenzaam paard in Grand Teton NP.

Onze road trip bracht ons de volgende dag in de potato state: Idaho. Een derde van alle aardappelen die in de US geconsumeerd worden komen uit deze staat. Maar wat veel mensen niet weten is dat Idaho de meeste inkomsten haalt uit wetenschap en technologie. Centrum van dit alles is de hoofdstad Boise, waar we de nacht hebben doorgebracht in een verlaten hotel (we waren de enige gasten) in het historische centrum. In Boise hebben we sinds lang ook nog eens iets anders dan steak of hamburger kunnen eten. In Idaho hebben we ook nog Craters of the Moon National Monument bezocht, een "mooi stukje lelijke natuur" dankzij de verschillende vulkaanuitbarstingen. Ook de snake river canyon in Twin Falls was indrukwekkend. Evil Knievel heeft geprobeerd hier over te springen met een "rocket-powered cycle", maar is er helaas niet in geslaagd om een nogal dwaze reden.

Boom in de "tuin van de duivel" in Craters of the Moon.

Sofie op de rand van een vulkaan in Craters of the Moon.

Sofie aan Snake River Canyon. Hier probeerde Evil Knievel over te springen.

Na Boise, reden we Oregon binnen via Ontario en zijn we via Burns en Bend in Crater Lake NP terecht gekomen. Het oosten van Oregon is trouwens nog meer verlaten dan South Dakota, hier valt echt niks te beleven ;-). Maar Crater Lake is zeker de moeite en heel indrukwekkend. Een tip: als je Crater Lake bezoekt probeer dan de vulkaan op te wandelen i.p.v. te rijden. Ook de omringende bossen zijn heel mooi. Hier brandde het op sommige plaatsen trouwens nog... Onderweg hebben we er ook nog even van geprofiteerd dat Oregon geen sales tax heeft en zijn we gaan outlet shoppen in Bend.

Crater Lake.

De voorlaatste dag van onze roadtrip bracht ons in het noord-westen van California, waar we via Crescent City en de 101 (die hier trouwens een heel ander uitzicht heeft dan de 101 in de bay area) naar de Avenue of the Giants gereden. Een heel mooi stuk highway van ongeveer 30 mijl (waar vroeger de 101 liep) doorheen een bos van gigantische redwoods. We hebben hier de hele namiddag doorgebracht en later overnacht in het verlaten Garberville.

Avenue of the Giants.

Omgevallen boom in the Avenue of the Giants. Tot maart 1991 de langste boom ter wereld.

Drive through tree.

Ondertussen hadden we er meer dan 3000 mijl (net geen 5000 km) opzitten op 8 dagen, meer dan voldoende dus. Met maar 150 mijl verwijderd van San Francisco besloten we om recht naar huis te rijden (weliswaar met een stop in Russian River Valley om te lunchen bij een goed glas Pinot Gris). Het deed deugd om terug in San Francisco te komen. Natuurlijk hing de mist zoals het hoort over de Golden Gate Brug, maar in downtown SF scheen het zonnetje mooi. 's Namiddags hebben we onze 400 lbs aan bagage overgebracht van Tom en Jen's appartement naar ons hotel in de buurt van SFO. De road trip werd afgesloten met een heel geslaagd dinner samen met Tom en Jen bij Range. Bedankt voor de mooie foto kader trouwens!

Pinot Gris in de Russion River Valley.

Chicago to San Francisco (4)

De donkere wolken boven Cody beloofden gisterenavond niet veel goeds. En ja, inderdaad, het sneeuwde toen we opstonden. Maar een lokale cowboy verzekerde ons dat we geen sneeuwkettingen nodig zouden hebben in Yellowstone. Hij was blijkbaar niet goed op de hoogte, want sneeuwkettingen waren toch wel "verplicht" bij het binnenrijden van het oudste nationale park. Gelukkig mochten we toch doorrijden (omdat ze geloofde dat ik ervaren ben in het rijden in sneeuw ;-)). En al bij al viel het nog wel mee zoals je op de fotos hieronder kan zien.

Oostelijke ingang van Yellowstone National Park.

Besneeuwde wegen, maar doenbaar zonder kettingen.

Een eenzame buffalo.

Yellowstone is voornamelijk bekend door de aanwezigheid van geisers. Over het hele park zie je stoom uit de grond omhoog komen. En dat geeft natuurlijk spectaculaire en verbazingwekkende beelden.

Old Faithfull net voor het uitbarsten. Wij zagen hem uitbarsten om 12u57, nauwkeurig voorspeld door de rangers.

Op sommige plaatsen zie je hele meren van dampend water.

Niet alleen damped, maar echt kokend water!

En die stoom riekt natuurlijk naar... ?

Niet zo hoog als Old Faithfull, maar daarom niet minder indrukwekkend.

De combinatie met andere grondstoffen geeft dan weer borrelende modderpoelen.

Dampend water loopt in de rivier.

Vaak krijg je ook heel mooie kleuren (helder blauw en groen).

Naast die geisers is natuurlijk de fauna en flora ook heel mooi.

Sofie en ik overnachten vandaag in West Yellowstone en bezoeken morgen nog een ander deel van het park voor we doorrijden naar Grand Teton National Park.

Chicago to San Francisco (3)

Dag 3 bracht ons vanuit Wall, South Dakota in de Black Hills. Naast heilige bergen voor de indianen, ook hun eigendom, althans zo zou het moeten zijn, ware het niet dat de aanwezigheid van goud ervoor zorgden dat de blanken zich niet aan de overeenkomsten hielden. Met gewapende conflicten tot gevolg. De Black Hills zijn nu vooral bekend door de aanwezigheid van Mt. Rushmore, de berg waar 4 presidenten uitgekapt zijn: Washington, Jefferson, Roosevelt en Lincoln.

Op vraag van het Lakota opperhoofd "Standing Bear", werd beeldhouwer Korczak Ziolkowski aangetrokken om een groter en meer indrukwekkender beeld te maken voor de indianen ter nagedachtenis van "Crazy Horse". Korczak begon er in z'n eentje aan in 1948, maar het is nog steeds niet afgewerkt. Zijn kinderen en kleinkinderen werken er nu aan voort, maar het belooft nog veel werk te zijn. Het zal in elk geval heel indrukwekkend zijn moest het ooit afgeraken. Het zal dan ook het grootste beeldhouwwerk ter wereld zijn (200m hoog). De 4 hoofden van Mt. Rushmore passen allemaal in het hoofd van Crazy Horse. En dan komt het paard er ook nog bij. Om je een idee te geven van wat het zou moeten worden zie je hieronder een foto van een schaalmodel met op de achtergrond de rots in z'n huidige toestand. De foto eronder toont met een schets wat het resultaat zal zijn.

Na de Black Hills zijn we doorgereden naar Wyoming op weg naar Yellowstone. Onderweg zijn we door Bighorn National Forest gepasseerd (zie foto hieronder) om net voor het donker werd in Cody, op zo'n 50 mijl van Yellowstone, toe te komen. Cody is een echt cowboy stadje en we slapen ook in een typisch hotel dat recht uit een western zou kunnen komen. Morgen staat Yellowstone op het programma.

Chicago to San Francisco (2)

We hebben net de tweede dag van onze road trip afgerond: 600 mijl of een kleine 1000 km door Iowa, Minnesota en South Dakota. Vandaag zou een overbruggingsdag zijn met als voornaamste doel om zoveel mogelijk kilometers af te leggen. Niet echt in de spirit van een road trip. Maar we hebben ons best gedaan om het weinige interessants onderweg toch te bezoeken. Zo hebben we een rustpauze gehouden om het Corn Palace te bezoeken en in South Dakota aan de Missouri rivier een museum over de Sioux indianen te bezichtigen. Maar het hoogtepunt van de dag viel helemaal op het einde met een bezoek bij zonsondergang aan Badlands National Park. Enkele sfeerbeelden zie je hieronder.

Chicago to San Francisco (1)

Sofie had mij verlaten sinds vorige zaterdag voor een conferntie in Chicago. Na ons appartement leeggemaakt en gekuist te hebben ben ik haar woensdag achterna gevlogen. Veel tijd in Chicago zelf hadden we niet, maar we hebben toch een goede en vooral positieve indruk gekregen! Wat een mooie en propere stad. En zo'n vriendelijke mensen! Ik had het geluk dat het donderdag stralend weer was en ik heb de "postcard tour" van de Loneley Planet gedaan. En natuurlijk brengt die je langs Millennium Park zoals je hieronder kan zien.

"The Bean" in Millennium Park in Chicago.

Vrijdagnamiddag zijn Sofie en ik samen bevroren tijdens de boottocht van de Architecture Foundation. Heel mooi en interessant, maar spijtig dat het zonnetje vandaag even weg was.

Zicht vanop de rivierboottoch van de Architecture Foundation.

Onze laatste avond in Chicago zijn we afgesloten met een dinner in het Signature Restaurant op de 95ste verdieping van het Hancock gebouw. Dit is het 3de hoogste gebouw in Chicago en je hebt er dan ook een prachtig uitzicht!

The Hancock Building, het 3de hoogste gebouw in Chicago.

Zicht op downtown Chicago vanop The Hancock.

En deze middag zijn we dan vertrokken op onze road trip van Chicago naar San Francisco. Nee, inderdaad, we vliegen niet terug, maar we rijden. En het is de moeite! Mooie herfstkleuren in historische stadjes (Galena en Dubuque) maken het plaatje perfect.

Op de achtergrond het huis van president Grant, in het pitureske stadje Galena.

We zitten nu in een gezellig b&b in Cider Falls (Blackhawk Hotel), waar we dankzij een annulatie een ruime kamer met jacuzzi en al voor geen geld (allee, toch in verhouding met Californische prijzen) hebben kunnen vastkrijgen. En dat op een zaterdagavond!

Morgen staat er een lange tocht op het programma, dus we gaan vroeg in ons bedje kruipen...

Het wordt tijd om te verhuizen

Dit is vorige nacht gebeurd, op 2 blokken van waar wij wo(o)n(d)en in San Francisco. Het wordt tijd dat Bart ook veiliger oorden opzoekt zou ik zeggen!

San Francisco verlaten

Zaterdagochtend om 11u ben ik de laatste keer de lange trap van ons appartement in 8th street afgestapt. Richting luchthaven voor een vergadering en conferentie in Chicago. Bart blijft achter, alles is al gepakt maar hij zal toch nog wat moeten kuisen. Bon, hij had mij twee jaar geleden hetzelfde gelapt in Belgie, dan heb ik de kuis in Herent ook alleen moeten doen (al moet ik toegeven dat ik daar wat hulp van het thuisfront gekregen heb).

In elk geval, het is niet gelukt om ons 'todo-lijstje' af te werken. Al een jaar zijn we aan het plannen om Angel Island eens te bezoeken. Dat is het grootste eilandje in de Bay, naast Alcatraz, en je hebt er mooie zichten op San Francisco. Vrijdagnamiddag, tijdens onze laatste wandeling op Embarcadero, waren we nog van plan de ferry te nemen en het eens en voor altijd van onze todo-lijst te schrappen. Ferry's naar Angel Island vertrekken echter enkel op Fisherman's Warf, veel te toeristisch naar onze goesting dus we zijn er maar weggebleven. Dan hadden we nog een reden om eens terug te komen naar San Francisco!

En wat is nu gebeurd? Angel Island staat in brand. Hieronder wat sfeerbeelden...

Saying Goodbye

Het is nu bijna een maand geleden dat we nog iets geblogd hebben. En daar is een goede reden voor. Sofie en ik hebben het zo druk met afscheid te nemen van San Francisco. Ja, al een maand zijn we bezig met afscheid nemen. En het is niet gemakkelijk. Het doet zelfs wreed veel zeer. Binnen 4 weken is het hier gedaan en gaan we "onze stad", onze collega's en nieuwe vrienden hier moeten missen. En ook al zijn we hier "maar" 2 jaar geweest, er is geen avond geweest dat we ons verveeld hebben, er is geen weekend geweest dat we geen uitstapje maakten of met mensen afspraken om een hapje te gaan eten of een cocktail of pintje te gaan drinken.

Bij alles wat we doen beseffen we dat het wel is de laatste keer zou zijn. Vorig weekend heb ik de laatste grote fietstocht gedaan in Marin County, met prachtige zichten op de Pacific. Vorig weekend zijn we ook een waarschijnlijk laatste keer in Golden Gate Park geweest (en voor de eerste keer te voet, i.p.v. met de fiets, wat een hele andere ervaring is). En dan zijn we ook nog bezig met de verhuis te regelen, onze inboedel te verkopen, de laatste deadlines af te werken. De tijd vliegt en ik weet nu al dat we voor we het goed en wel beseffen terug in Belgie zullen staan.

Hoe zeer afscheid nemen ook doet, we zien toch wel uit om terug in ons appartement in Herent in te trekken en wat ruimer en luxueuzer te wonen, om onze "oude" vrienden en familie terug wat regelmatiger te kunnen zien, om terug lekker brood en beleg te kunnen eten, ...

Terwijl wij hier aan het afscheid nemen zijn, is er weer een hele lading nieuwe belgen toegekomen, die ons via de blog of via het werk gevonden hebben. Het was leuk om met hen af te spreken en wat tips i.v.m. San Francisco door te geven. Ik ben wreed jaloers op hen, want ook al waren we hier voor te werken, het is en blijft toch nog altijd een beetje "elke dag op vakantie". Om deze melancholische post af te sluiten... hier een fotoblog van de afgelopen 3 weken...

Genieten van het mooie weer met Jen en Tom in Santa Cruz.

Voor de eerste keer naar San Francisco Zoo met Kristof en zijn familie.

Ons eerste muziekfestival in Golden Gate Park: Power to the Peaceful.

Met mijn (fiets)buddy Tom in Golden Gate Park. Ja, je ziet dat goed: bud light.

Met Jen, Tom, Hao en een vriend van Tom wiens naam me even niet te binnen schiet in het broeierig hete Cha Cha Cha.

Met Tom in Cha Cha Cha.

Fietstochtje met Hao naar Industrial Light & Magic.

Mexican dinner met Gerry en Ruth (de andere twee mensen kennen we niet ;-))

Afscheidsfeestje van Hao in AsiaSF. Hao staat niet op de foto, wel Maryam, wij, Sue en Martin.

BBQ en waterballonnengevecht op Stanford bij Leili en Ian. Met collega's en vrienden.

Bezoek voor de eerste keer aan Conservatory of Flowers in Golden Gate Park met Bert en Nele (pas gearriveerd op Berkeley).

Bert, Nele en Sofie in de Japanese Tea Garden in Golden Gate Park.

Tom, Roosje en Marie op bezoek.