The Google Effect

Iedereen die in San Francisco en de Bay Area woont kent ze wel: de zwarte shuttle bussen van Bauer die de werknemers van Google komen ophalen en afzetten in het Googleplex, de kantoren van Google. 's Ochtends en 's avonds zie je door heel San Francisco deze bussen rondrijden. Nu blijkt dat, tegen de normale gang van zaken in, de huur- en koopprijzen van huizen en appartementen in de buurt van de stopplaatsen van de Google shuttle bus, de laatste jaren de hoogte zijn in gegaan. Althans volgens dit artikel. Dus voor wie op zoek is naar een woonplaats in San Francisco, toch maar even te weten zien te komen waar die bussen juist stoppen (informatie die trouwens niet publiek beschikbaar is).

Dublin

Na Kopenhagen en een korte tussenstop in Belgie, zijn Sofie en ik samen richting Dublin gevlogen. Laat op de zondagavond kwamen we toe, samen met een hele vlucht Russische kinderen, die natuurlijk geen Engels konden en hun immigratieformulieren niet hadden ingevuld. Meterslange wachtrijen als gevolg (nog erger dan de Amerikaanse toestanden). Na anderhalf uur zijn we dan toch door immigratie gesukkeld toen we beseften dat we eigenlijk helemaal niet moesten immigreren en gewoon bij de Irish Police lijn hadden mogen gaan... De taxi rij buiten was nog 10 keer zo lang als de immigratie rij binnen en we hebben dan ook wijselijk de bus gepakt richting centrum.

Typische dubbeldekbus op O'Connell Street.

Ik was in Dublin voor de conferentie "Symposium on Computer Animation", waar ik hoge verwachtingen voor had en die inderdaad ook ingelost zijn. Een heel interessante conferentie met een goede variatie aan papers van hoge kwaliteit en interessante keynote talks. Ook de setting viel heel goed mee (Trinity College Dublin) en de sociale events waren goed georganiseerd en heel fun.

Sofie in Trinity College.

Bart in Trinity College.

The Book of Kells tentoonstelling in Trinity College is zeker de moeite.

De eerste avond werd geopend met een pub quiz. Een quiz in een pub met guinness en gefrituurde hapjes om de dorst en honger te lessen. Ons groepje bestond spijtig genoeg vooral uit niet-Engelstaligen en we zijn er dan ook in geslaagd om als laatste te eindigen... Maar het was er niet minder plezant om. Misschien zat de guinness daar wel voor iets tussen.

Het eigenlijke conferentie dinner vond plaats in de hoogst gelegen pub van Ierland: Johnnie Fox's. Daar werden we ook getrakteerd op "The Hooley", een heuse performance met live muziek en Ierse dans. Heel indrukwekkend.

Ierse muziek...

... en dans.

"The ETH Zurich people". Hier had iedereen duidelijk al genoeg van guinness.

De rest van de ETH gang, aangevuld door Sofie en ik.

De andere avonden hebben Sofie en ik ons bezig gehouden met rond te dwalen in de vele historische buurten in Dublin (met af en toe een drinkstop natuurlijk).

Standbeeld van Oscar Wilde in Merrion Park.

Beeldje dat de (zwangere) moeder van Oscar Wilde voorstelt: Lady Jane Francesca Wilde.

Dublin Castle.

Park achter Dublin Castle.

Christchurch Cathedral.

De Temple Bar in de beruchte wijk.

Tussenstop om de dorst te lessen. Sofie lust guinness echt niet graag.

Onze laatste dag hebben we afgesloten met een bustrip naar de noordkust en de Malahide Castle. Mooi en entertaining dankzij de zeer geengageerde buschauffeur. Als iedereen zijn werk maar zo graag mocht doen.

De kust ten noorden van Dublin.

Achterpoortje van Malahide Castle.

Malahide Castle.

Nogmaals. Malahide Castle is omringd door een prachtige grote tuin.

Ook Dublin raad ik aan om eens een bezoekje te brengen! Voila, dat was het voor onze Europa tripjes. De volgende posts zullen terug over San Francisco gaan...

Kopenhagen (2)

Kopenhagen heeft niet alleen gezellige winkelstraten en pleintjes met terrassen, maar ook een overvloed aan mooi design en architectuur. Een van de gebouwen die mij het meest in het oog gesprongen is, is het Tietgenkollegiet (alleen de naam al!). Dit gebouw is een studentenresidentie en ligt naast een kunstmatig kanaal Hier zou ik in mijn studententijd wel willen gewoond hebben.

Ook het gebouw voor informatietechnologie, waar de conferentie plaats vond, sprong in het oog. Dan vooral van binnenuit zoals de foto hieronder aantoont.

Dus voor wie nog eens een weekendtripje wil plannen kan ik zeker en vast Kopenhagen aanraden.

Duur Belgie

Ligt het nu aan de dure Euro, of aan het feit dat tip en tax hier altijd al in de prijs inzitten, maar voor ons is het toch altijd schrikken als we hier uit eten gaan. Het is hier makkelijk 25 euro (dus 40 USD) voor een hoofdschotel! Dat hebben we in San Francisco toch nog niet vaak meegemaakt hoor. Vaak betalen we daar voor een etentje per 2 rond de 60-70 dollar, dus 30-35 dollar per persoon (en dat is dus ook inclusief tax en tip). En dat is dan nog voor meer dan een voorgerecht! Dit is hoe wij standaard uit eten gaan: we delen het voorgerecht, eten elk een hoofdgerecht en delen het nagerecht en drinken meestal ook wat wijn of een cocktail. En in Belgie is het dus vaak al duurder enkel voor een hoofdgerecht...

Aan de andere kant is op stap gaan hier wel goedkoper. Een avondje doorzakken op de oude Markt in Leuven is vele goedkoper dan de veel te dure bars in San Francisco. En voor een lekker frietje op de oude markt moet je je broek ook niet scheuren natuurlijk. Het is duidelijk, we gaan ons gewoontes moeten aanpassen!

Kopenhagen

Sofie en ik hebben zondag San Francisco verlaten voor twee weekjes Europa. Het grootste deel hiervan is werk gerelateerd; we hebben maar een 5-tal dagen in Belgie om vrienden en familie te bezoeken. Die 5 waren er bijna 4 geworden doordat onze eerste vlucht zoveel vertraging had dat we onze aansluiting in Philadelphia bijna misten. We landden daar om 8.20pm, terwijl onze volgende vlucht om 8.35pm vertrok. Gelukkig wel in dezelfde terminal, maar spijtig genoeg helemaal aan de andere kant. Je had ons moeten zien spurten (Sofie op sleffers aangemoedigd door een San Franciscaanse bierbrouwer die naar Belgie kwam om brouwerijen te bezoeken; ik voorop om Sofie's komst aan te kondigen). Maar we hebben het dus gehaald en al bij al was het nog een van de meer efficientere oversteken.

Het Stadhuis van Kopenhagen.

Sinds vandaag ben ik in Kopenhagen voor het Symposium on Geometry Processing. Voor mij is het de eerste keer in Denemarken. De eerste indruk is alleszins positief. Kopenhagen is een heel mooie en propere stad (eigenlijk niet zo heel verschillend van de Belgische steden qua uitzicht). Wat mij wel meteen is opgevallen is dat er hier ontzettend veel en lange wandelwinkelstraten zijn. Hier wordt wat afgeshopt! Het is hier trouwens, net zoals in Belgie, prachtig zomerweer en gelukkig zijn er dan ook voldoende pleintjes met banken en terrasjes om afkoeling te zoeken. Kopenhagen is eigenlijk het schoolvoorbeeld van hoe alle steden zouden moeten zijn: verkeersvrije winkelstraten en heel brede fietspaden. Hier wordt dus ook wat afgefietst! En bovendien heeft Kopenhagen ook een heel uitgebreid en efficient metro en trein net. Niet moeilijk dat de Denen tot de gelukkigste mensen van de wereld behoren (allee, dat zeggen ze toch zelf in hun toeristische info brochure).

Een van de vele verkeersvrije winkelstraten in het centrum.

Een gezellig, jaja, verkeersvrij, pleintje.

Het vervoermiddel bij uitstek hier: een degelijke zwar(t)e fiets. Wel duur, die gaan voor 500 euro in de fietsenwinkel.

Morgen start de conferentie met paper presentaties en 's avonds de openingsreceptie. Daar heb ik ook afgesproken met Jens, een ex Stanford collega van mij, die nu terug in Kopenhagen woont.