Bad (or good?) plumbing

Gisteren zijn we nog een keertje met Marijke en Dave sushi gaan eten in het "hipste sushi restaurant van San Francisco": Sushi Groove South. Op een 5-tal blokken wandelen, de dichtste sushi voor ons. Sushi Groove South is een typisch SOMA restaurant. Ondergebracht in een oud magazijn, maar heel hip aangekleed met een DJ die tegen 9pm techno-achtige muziek begint te draaien. Hier komt dan ook alleen maar "cool" volk. Ook al hebben we er heel lang op moeten wachten, de sushi was toch wel weer heel lekker (vooral de dragon roll).

Maar daar gaat deze blog niet over. Sofie had ontdekt dat het damestoilet een verwarmde bril zou hebben. Maar eigenlijk heeft het toilet helemaal geen verwarmde bril. Het gaat hier gewoon om slechte loodgieterij: ze hebben hier het warm water op het toilet aangesloten (lees ook deze grappige post). Een typische fout, die wel vaker voorkomt. Maar i.p.v. de fout op te lossen, hebben ze het hier maar zo gelaten. Aangenaam, dat wel, maar hoeveel energie ze hier niet mee verspillen? Misschien daardoor dat de sushi hier niet van de goedkoopste is ;-)

Ski Trip to Tahoe

Dit weekend was voor ons een verlengd weekend (maandag was President's Day), en in deze periode van het jaar is dat de ideale gelegenheid om te gaan skien in Tahoe. Twee weken geleden heeft het een week aan een stuk geregend in San Francisco, wat zich vertaalt in sneeuw in de bergen. Perfecte sneeuw. Neem daarbij nog een brandende Californische zon en je hebt het ideale ski weer. Samen met Sue, Martin, Brano, Jana, Aleric en Hui zijn Sofie en ik in de vroege vrijdag namiddag naar South Lake Tahoe getrokken. Samen met de halve Bay Area, met als gevolg dat we aan een slakkegang over de rit 7 uur gedaan hebben i.p.v. de normale 3,5 uur. We hadden een heel mooi chalet gehuurd met hot tub op het terras (ideaal om na het skien uit te stomen).

Sue komt buiten de chalet klaar om te skien.

Zaterdag zijn we met z'n allen naar Heavenly getrokken. Het ski gebied het dichtst bij South Lake Tahoe. Hemels mooi, want je hebt vanop de ski pistes een prachtig zicht op Lake Tahoe zelf. Geweldig om de uitdrukking van mensen te zien als ze voor het eerst van de ski lift stappen, zich omdraaien en het meer zien liggen. Onbeschrijflijk mooi. We hebben ons niet kunnen inhouden en allemaal mooi geposeerd voor een foto ;-)

Sofie, Brano en Jana in Heavenly.

Sofie en Bart in Heavenly.

Zicht op Lake Tahoe vanop de skipiste in Heavenly.

Martin bekijkt de kaart van Heavenly.

Lake Tahoe ligt net op de grens van California en Nevada. In Heavenly kan je dan ook skien van de ene staat naar de andere. In California zie je het meer liggen en in Nevada, jaja, zie je de woestijn. Prachtig contrast.

Sofie in Nevada.

Panorama (klik op de foto). Links zie je Lake Tahoe in California, rechts zie je de woestijn in Nevada.

Het was een mooie, maar zware dag skien. Om terug bij de auto te geraken moesten we de beruchte ski piste "The Face" nemen. De meeste mensen nemen hier de lift terug naar beneden zoals je op de foto hieronder kan zien. Wij hebben ons niet laten doen en zijn deze "double black" piste gewoon (ahum) al skiend afgekomen. We hebben er wel een drietal kwartier over gedaan ;-)

Sofie bovenaan "The Face". Als afsluiter van de eerste dag kan dat wel tellen.

Zaterdagavond hebben we heerlijke kaasfondue gegeten (met het geheime recept van Martin) en daarna hebben we met z'n allen in de hot tub gezeten. De sneeuw errond was ideaal om je hoofd af te koelen.

Zondag en maandag zijn we in Kirkwood gaan skien, op een half uurtje rijden van South Lake Tahoe. Volgens de meerderheid een beter skigebied, maar ik was nog altijd onder de indruk van het zicht in Heavenly en raad iedereen dan ook aan om eerst eens naar daar te gaan...

Op de rollen

Zoals Bart al had laten weten is dit weekend de Tour of California gestart, met Tom Boonen dus. En hoe warmt Tommeke op: met CycleOps rollen, hier is het bewijs. En wat is daar zo interessant aan? Jawel, in ons slaapkamer hebben wij dezelfde rollen staan. En ja, zo heel nu en dan zetten wij ons fiets daarin (die staat toch in de slaapkamer wegens gebrek aan andere plaats) om zoals de 'echte' ook wat op rollen te fietsen. Geen brol hoor, onze rollen. Ons fiets daarentegen is wel wat minder, om maar niet over onze benen te spreken... Maar goed, stel dat we ooit beter benen en fietsen zouden hebben, dan zijn ons rollen daar dan toch al op voorzien! Bij deze krijgen ze een plaatsje terug naar Belgie.

Nog een rijbewijs

Vorig weekend was mijn portefeuille zoek geraakt. Zondag avond ons mini-appartementje 2 uur uitgekeerd, en dan maar beslist dat het ding voorgoed verloren was. Voor alle zekerheid dus maar alle credit cards geannuleerd, want ik ben nog altijd niet vergeten dat de vorige fraude mij 1500 euro gekost heeft (hopelijk krijg ik het snel terug)!

Maandag naar de politie, om een officieel bewijs te krijgen, nodig als er ooit een zaak van zou komen (stel dat mijn kaart gebruikt wordt, misschien weer voor 1500 euro, dat ik de nodige bewijzen heb om ze terug te krijgen). Zeer indrukwekkend gebouw, het politiekantoor hier in San Francisco (er zijn er meerdere, maar die waar ik gegaan ben was precies meer een rechtbank). Maar goed ze lachten me toch al niet uit met mijn 'lost wallet', tussen al die zwaardere criminelen en court rooms.

Donderdag was het DMV dag, om een nieuw ID te gaan vragen (kwestie van terug te kunnen zippen en op cafe te gaan!). Altijd vinden ze daar een reden om mij lang te doen wachten. Met 22 dollar en een uur wachten was ik ervan af (heb 5$ korting gekregen als orgaan-donor). Als ik nog veel mijn ID verlies gaat dat donorschap mij toch al veel opbrengen!

Vandaag wou ik nog eens zomerschoenen uitproberen (zalig weertje hier). En wat lag tussen de schoenen: mijn portefeuille! Aaarrrgggg. Heel die rompslomp voor niets!!! Ik vraag me wel nog altijd af hoe die daar geraakt is, en waarom we die zondag bij het zoeken niet gevonden hebben. Bart zijn antwoord: 'het is altijd goed om al je credit cards eens te resetten om identity theft tegen te gaan'. Bon, bij deze starten we met een nieuwe lei (het valt mij op hoe je met enkel een Social Security Number, naam en geboortedatum op een week tijd een hele nieuwe resem documenten hier kunt bijeensprokkelen.) Maar het ergste is dat nu nog moet wachten om mijn vluchten voor China en Singapore te boeken tot ik nieuwe credit cards krijg :-( Hadden Bart en ik eindelijk ons schema beslist....

Tour of California

Volgende week zondag is het de proloog van de Tour of California. De finish van deze korte proloog is toch wel op Stanford University zeker, aan de oval, in het hartje van de campus. Spijtig genoeg gaan Sofie en ik er niet bij kunnen zijn, want op die moment zitten we in lake Tahoe te skien. Spijtig, anders hadden we Tommeke hier is aan het werk kunnen zien...

Mendocino

Sofie en ik zijn vandaag exact 9 jaar een koppel. Om dat te vieren hadden we een weekend tripje gepland naar het romantische dorpje Mendocino waar de tijd precies is blijven stilstaan, op ongeveer 150 mijl ten noorden van San Francisco, aan de Pacific Ocean langs de Highway 1. Voor de gelegenheid hadden we een mini cooper gehuurd: een flashy gele met als naam "Moonlight". Plezant auto'tje om mee te rijden. Met een sport mode en versnellingen aan het stuur en de zetels die dicht tegen de grond hangen voelt het als een echte sportwagen aan. Voor de chauffeur en de passagier is er ruim voldoende plaats, maar de achterbank en de koffer stellen niet veel voor. In de koffer is juist plaats voor 1 "vreemd-gaan-kofferke".

We zijn vrijdag vertrokken in de vroege namiddag om de files voor te zijn. Via Highway 101 zijn we op de 128 terecht gekomen, de highway die door Alexander Valley loopt. Daar zijn we onderweg nog even gestopt om schuimwijn te proeven in de Roederer Estate. Lekker, maar geef ons toch maar de traditionele wijn. Enkele mijlen verder kwamen we dan uit op de Highway 1, voor de laatste prachtige 10 mijl langs de Pacific tot in Mendocino. Daar had ik twee nachten geboekt in de Packard House: een a-typische bed & breakfast. Zoals je kan zien op de foto een klassiek huis, maar heel modern en stijlvol ingericht.

Op het gelijkvloers was de gemeenschappelijke living (met open haard) en de eetkamer. Op het eerste verdiep waren er 3 heel mooie kamers, uitgerust met een zalig zacht bed, open haard en ruime badkamer met jacuzzi. Daar hebben we natuurlijk goed van gebruik gemaakt met het slechte weer. Van 4.30 tot 5.30 pm was er complementary wine tasting in de zitkamer. De ideale gelegenheid om met de andere gasten een praatje te slaan. Zo hebben we nog es wat 'echte' Amerikanen leren kennen, en geen andere expats of studenten. 's Ochtends stond er telkens een 2-gangen ontbijt op het programma dat Steve, de kok, heel lekker kon klaarmaken. Alles was tip-top in orde: van de achtergrond-muziek die je overal achtervolgde, tot de heerlijk geurende en zachte Marcus Neiman handdoeken, en natuurlijk de sfeervolle dimlichten.

Een ander culinair hoogtepunt van het weekend was een diner in Cafe Beaujolais in Mendocino. Heerlijke ajuinsoep met krab, gevolgd door eend met gnocci voor mij en een zeevruchtenpannetje voor Sofie. Echte Californische keuken zoals wij ze graag hebben.

Zondag na het ontbijt zijn we terug huiswaards vertrokken. Deze keer hebben we Highway 1 gevolgd tot in Bodega Bay en dat leverde natuurlijk weer prachtige zichten op.

Voor we San Francisco binnenreden zijn we nog even gestopt in Tiburon, waar we op Bellevue Street een mooi zicht hadden op San Francisco en Angel Island.

We hebben ons weekend afgesloten met sushi in Yama Sushi, ons favoriete sushi restaurant toen we nog in Ingleside woonden.


Ondanks het iets minder goede weer, was het toch een geslaagd weekend. Sofie en ik kunnen dan ook ten zeerste een weekendje in het Packard House in Mendocino aanraden. Wij zelf gaan deze zomer zeker nog is terugkomen.