Los Angeles

Dit jaar vond SIGGRAPH, de belangrijkste computer graphics conferentie, weer plaats in Los Angeles. Ik zeg "weer", want ongeveer elk ander jaar vindt SIGGRAPH hier plaats. De nabijheid van de movie en game industrie maakt dat er in LA het meeste winst kan gemaakt worden.

Dit was dan ook de ideale gelegenheid om een keertje Pieter en Saskia te bezoeken. Op een uurtje vliegen met Virgin America stonden Sofie en ik zaterdag middag in LA. Door gesukkel met de GPS en het ingeven van een verkeerd adres zijn we dan met onze huurauto in Santa Monica uitgekomen i.p.v. Manhatten Beach. We hebben daar in een van de vele gigantische parkeergarages geparkeerd en zijn dan gaan eten bij een Italiaan op de Third Street Promenade. Daar heb ik zo mogelijk de slechtste pasta ooit gegeten in mijn leven, bwaaaak. Wat was dat! Ik had natuurlijk yelp moeten raadplegen. Het dessert daarentegen aan de overkant van 't straat viel dan weer heel goed mee.

Coole beesten op de 3rd street promenade in Santa Monica.

Chocolate cake en sorbet... mmmmmm....

Santa Monica is ideaal voor te shoppen, wat we dan ook gedaan hebben ;-). 't Was weer lang geleden dat Sofie en ik nog is samen wat tijd voor elkaar hadden. Na het shoppen zijn we Muscle Beach en de Wharf is gaan bekijken. 's Avonds zijn we dan bij Pieter en Saskia gaan apperitieven en samen sushi gaan eten. We mochten daar ook gebruik maken van hun logeerbed en 's ochtends hebben we zelfs van Pieter's lekkere (en zeer vullende) pannekoeken mogen proeven. Nog is merci voor de hartelijke ontvangst ;-)

Pacific Coast Highway in Santa Monica.

Santa Monica Beach. Nogal een verschil met San Francisco's stranden.

Zondagmiddag zijn we naar Griffith Park gereden en hebben we wat gerelaxed aan het Observatory. Van daar zijn we doorgereden naar de de Topanga Canyon Blvd. Heel gezellig stukje weg (en natuur) in LA, met een dramatisch einde: plots kom je recht op de oceaan uit. Na een te vergeefse poging om in Venice Beach een parkeerplaats te bemachtigen, zijn we maar doorgereden naar Little Tokyo om in mijn conference hotel in te checken: The Kyoto Grand Hotel. Redelijk OK hotel, maar het personeel aan de registration desk moet dringend eens op een cursus customer service gestuurd worden.

"Hollywood" en James Dean gezien van aan het Observatory in Griffith Park.

Zicht op Downtown LA vanop het Observatory aan Griffith Park.

We zijn dan nog even Olvera Street gaan bezoeken: een historisch (lees commercieel) centrum van LA. Dinner was weer een tegenvaller (ondanks yelp consultatie): een vreselijk slechte hamburger bij Tommy's Original World Famous Hamburgers. Gelukkig maakten de frietjes veel goed. Voor Sofie was dit de laatste stop in LA en na weer wat miserie met de GPS (een software bug waardoor ze altijd terug in Griffith Park terecht kwam i.p.v. op LAX) is ze dan toch op tijd ingecheckt geraakt bij Virgin. De stress was eigenlijk helemaal niet nodig, want de vlucht had 2 uur vertraging wegens slecht weer ('t Is ook altijd de schuld van het weer!). Ik daarentegen ben zondagavond vroeg in mijn bed gekropen met de TV op de olympische spelen ;-)

Sofie in Olvera Street.

Het prachtige Walt Disney Concert Hall in de buurt van Little Tokyo.

Lekkere frietjes bij Tommy's (de hamburger was niet te eten).

De Kyoto Grand Hotel in Little Tokyo.

De SIGGRAPH conferentie zelf liep van maandag tot vrijdag en bestond, zoals elk jaar, voornamelijk uit presentaties bijwonen en networking. Toon, Phil en ik hadden samen een paper over particle fluids dat goed onthaald werd. Onze promo sponsjes vielen dan ook zeer in de smaak. Een van de mindere punten was de welkomstreceptie. Die vond dit jaar plaats in het Dodger Stadium tijdens een baseball game. De receptie was onder de tribune en het eten was dit jaar hot dogs en nachos, i.p.v. het meer verfijnde receptie eten van de afgelopen jaren. Echt sociaal was dit concept ook niet, want bijna iedereen zat in de tribune. Normaal is de openingsreceptie de ideale gelegenheid om oude bekenden terug te zien en een babbeltje te slaan. De drinkwedstrijd tussen de finnen en de zweden die volgde na de receptie in downtown LA in de Library Bar was dan wel weer plezant.

Toon presenteert ons paper voor een volle zaal (vooral niet achterom kijken op het scherm ;-)).

The Figueroa Hotel, hier vond het Disney feestje plaats aan de outdoor pool.

Korean BBQ met de Stanford Geometric Modeling Group.

Baseball in het Dodger's Stadium. Indrukwekkend, maar minder geslaagd als een social event.

Visit to Google

Vorige week ben ik samen met Martin op uitnodiging van Chris een bezoekje gaan brengen in de Google headquarters (het Googleplex in Mountain View). Martin en ik hebben daar een NDA ondertekend, dus eigenlijk mag ik er niks over zeggen, maar 2 dingen vond ik toch wel grappig en aangezien er op andere plaatsen op het internet al over geblogd of geschreven is, ga ik daar toch maar mooi naar refereren ;-)

1. In de lobbies hangen tv-schermen omhoog die elke 2 seconden een random query tonen die ergens op een server van Google binnenkomt. Heel fascinerend om te zien wat er over de hele wereld gegoogled wordt. Lees er hier meer over.
2. In het hoofdgebouw is een muur die vol hangt met foto's van een Google werknemer, telkens met een andere beroemde persoon. Die werknemer is helemaal niet zo speciaal, een gewone Google ingenieur, maar hij heeft er zijn hobby van gemaakt om met zoveel mogelijk bekende bezoekers op de foto te gaan. Kijk hier voor enkele van die foto's. En hier voor de rest. Hilarisch!
   

Voor de rest is Google een bedrijf als een ander. Misschien 1 puntje dat ze van mij op Stanford ook wel zouden mogen invoeren: heel de dag gratis eten en drinken van topkwaliteit (allemaal organisch natuurlijk). Martin, Chris en ik hebben er dan ook samen geluncht en het was inderdaad heeeeel lekker!

Caltrain

Meer en meer mensen nemen de trein van San Francisco naar de peninsula (of omgekeerd) en terug. Elke dag zijn dat er zo'n 40,000 en dit aantal blijft groeien door de toenemende benzineprijzen. Van die 40,000 is er 6% die een fiets mee aan boord neemt. Ik behoor tot die 6%. De combinatie fiets-trein-fiets is een van de meest gemakkelijke en aangename commute mogelijkheden. 's Ochtends spring ik 10 minuten voor de trein vertrekt op de fiets, rij tot het station, neem de fiets op de trein en stap in Palo Alto af voor een nieuw ritje van een 10-tal minuten tot aan mijn bureau. En het mooiste van al is dat je voor die fiets op de trein (in tegenstelling tot Belgie) geen extra kosten moet betalen. Maar daar gaat dus verandering in komen...

Op de meeste treinen is er immers maar plaats voor 32 fietsen en het gebeurt dan ook vaak dat je er niet meer bij mag. Zo heb ik al eens 3 treinen zien voorbij gaan zonder dat ik er op mocht, met een uur vertraging thuis tot gevolg. Om dit probleem aan te pakken stelt Caltrain nu voor om fietsers extra te laten betalen. Ze willen dus mensen die de combinatie fiets+trein gebruiken afschrikken in de hoop zo meer plaats te hebben voor fietsers. Belachelijke oplossing natuurlijk! Mijn eigen oplossing bestaat erin om het hele traject met de fiets te doen. Heel mooi (langs Skyline Blvd), maar toch een beetje te lang om het elke dag te doen (60km enkele rit).

Om met een positieve noot te eindigen: Wat vind je van deze fiets in de vorm van de Golden Gate Bridge? Die ben ik op de Caltrain nog niet tegengekomen...

The Mole

De meesten onder jullie zullen zich dit tv programma nog wel herinneren: De Mol. Ook hier bestaat er een Amerikaanse versie: The Mole, op abc in prime time uitgezonden. De prijs voor de winnaar is hier precies wel een pak groter dan in Belgie. Spijtig dat we dit nu pas te weten zijn gekomen (bedankt Tom voor de tip!), want ze zitten al aan de laatste aflevering, waar nog maar 3 kandidaten overblijven. Wil dit nu zeggen dat Bart, Tom en Michiel nu helemaal binnen zijn?