Marijke & Dave

Vanavond hebben we afscheid genomen van Marijke & Dave. Iets meer dan een jaar geleden waren zij voor ons nog onbekenden, maar in het afgelopen jaar zijn er maar weinig weken geweest dat we niet met hen afspraken om een goed glas wijn te gaan drinken of een nieuw restaurant uit te proberen. Hun Amerika avontuur toont veel gelijkenissen met het onze: getrouwd vlak voor de verhuis naar hier, wonende in SoMa (allee zij in de iets chiquere buurt South Beach), een gezonde interesse voor het culinaire San Francisco en hier voor een periode van ongeveer 2 jaar. Morgen nemen zij de vlieger terug naar Belgie, definitief. Het voelt toch raar aan, ook al weten we dat we hen maar voor enkele maanden gaan moeten missen (wij verhuizen terug naar Belgie in oktober).

Marijke en Dave, het ga jullie goed in Belgie!

Too Hot

Vandaag is het weer een van die zeldzame dagen dat het in San Francisco veel te warm is: 30 graden! Op Stanford is het zelfs tegen de 38 graden aan. Puffen geblazen dus. Het positieve aan deze temperaturen is wel dat we 's avonds zonder te bevriezen buiten kunnen komen, een zeldzaamheid in San Francisco. Dus we klagen niet ;-)

Antibiotics

Blijkbaar zijn er in Amerika 4 manieren om op de niet normale manier aan antibiotica (in dit geval amoxicillin) te geraken zonder voorschrift:

• ga naar een dierenwinkel (aan vissen wordt blijkbaar dezelfde antibiotica gegeven)
• rij zuidwaards naar Mexico
• koop ze in een "ethnic market"
  
• koop ze op het internet

Een en vier combineren lijkt het best te werken: google met de termen "fish antibiotics".

En dan nog de wijze raad:

"We don't recommend you do this but if you do, the key is to buy from a trustworthy pharmacy. Word of mouth is the best way to choose one. Otherwise you must screen them carefully."

Ik heb mijn antibiotica toch maar op de gangbare manier gekocht. Na lang zoeken heb ik een dokter gevonden, die ook nog nooit van mijn verzekering gehoord had, maar die mij toch kosteloos heeft ontvangen en van een voorschrift heeft voorzien. Nu hopen dat de bacterie zijn weg naar Sofie niet vindt.

Sick (of the American Health Care System)

Ik ben het echt beu. Waarschijnlijk hebben mensen met een fatsoenlijke health insurance hier een heel ander idee over, maar ik ben het Amerikaanse health care systeem serieus moe. Mijn verzekering heeft een 'handige' website, waar je de juiste dokter kan zoeken binnen een bepaalde afstand van je woonplaats, en belangrijk, die dokter zou mijn verzekering ondersteunen (Voor sommige verzekeringen kan je niet zomaar naar elke dokter stappen hier). Maar echt elke dokter die ik uit die lijst bel, blijkt achteraf toch niet bij mijn verzekeraar aangesloten te zijn. Ik weet het, het is een crappy verzekering, maar zoiets zou toch niet mogen. Ik heb nu letterlijk uren liggen rondbellen, telkens mijn gegevens doorgegeven en dan maar wachten op een telefoontje terug om te horen dat de dokter toch niet aangesloten is. Zo slim ben ik tegenwoordig wel, om ze te laten terugbellen, want zo heb ik ook al een keer een dag verlof genomen, naar mijn afspraak gegaan om dan te horen dat het mij een extra $200 zou kosten, omdat de dokter toch niet mijn verzekeraar ondersteunt.

Ik zit nu dus thuis met een oorontsteking, waar ik graag zo snel mogelijk vanaf zou willen zijn omdat ik binnen twee weken verschillende vluchten ga moeten nemen...

Kiteboarding National Championship

National KiteBoarding Championship aan Crissy Field.

Deze week was San Francisco gastheer voor het nationale kampioenschap kiteboarding. Plaats van het gebeuren was natuurlijk de baai aan Crissy Field met mooie zichten op de Golden Gate Brug en Alcatraz. Kiteboarding, de naam zegt het zelf, bestaat erin om op een surfplank met een kite in de hand voortgetrokken te worden en zo te racen tegen de andere deelnemers. Vaak heel spectaculair wanneer de deelnemers razendsnel over de baai vliegen en meterslange sprongen maken.

Een kitesurfer.

De kite.

Wetsuit (want het water is hier koud!).

En hier nog enkele actiefoto's:

Het was (een beetje) zonnig, maar koud door de frisse wind (die er bijna altijd is aan Crissy Field). We zijn dan ook vlug terug naar huis gefietst naar het warme SOMA.

InBev doet bod op brouwerij Budweiser

Budweiser is een "icoon van Amerika" en mag niet in handen vallen van buitenlanders. Dat is de algemene commentaar die op dit bericht komt op allerhande fora op het internet. Enkele quotes:

This has got to stop somewhere! We are selling out our country - businesses, land, what's next? Where is our national pride?

It appears that by the time we wake up in this country, this country will no longer be the United States of America. The greed which is selling this country off to the highest bidder could well be the demise of the greatest nation our world has ever seen.

We will be a colony of Europe and Asia in my life time.

Nu moet je weten dat Bud hier door bierkenners beschouwd wordt als "pisbier" en Belgisch bier hier een zeer goede naam heeft. Benieuwd wat dit gaat geven.

Revenge

Van Marijke en Dave hebben we denk ik toch wel het meest originele cadeau gekregen in jaren: een cd met de titel "Revenge - 20 ways to calm down your noisy neighbors". Met earplugs en al erbij. Inderdaad, wij hebben noisy bovenburen. Niet alleen spelen ze hun muziek zo luid dat we onze eigen muziek beter afzetten, maar doen ze om 3 am ook dingen die hun bed tegen de muur doen bonken, laten ze volop boeren en scheten als ze voorbij onze inkomdeur komen, spelen ze belleke trek (ja, 't zijn twee klein kinderen), etc. Marijke en Dave konden ons gezaag hierover blijkbaar niet meer aanhoren. ;-)

De tracklist is heel indrukwekkend: 01 drill, 02 house party, 03 orgasm, 04 train, 05 drum, 06 inhuman screams, 07 high heels, 08 cat in heat, 09 doors banging, 10 towering rage, 11 unhappy dog, 12 violin practice, 13 traffic jam, 14 garbage truck, 15 new born, 16 phone ringing, 17 ball game, 18 pigeons, 19 spring cleaning en 20 COCK-A-DOODLE-DOO!

Ik ben nu wel niet zeker of dit onze buren gaat kalmeren of eerder aanzetten tot het produceren van nog meer lawaai. Nummerke 01, 06, 14, 17 en 18 hebben we sowieso al in deze buurt, dus dat nog wat versterken zal wel niet opvallen zeker? Trouwens, binnen twee maanden komt er nog wat lawaai bij, want dan gaat de club in de kelder van ons gebouw open.

Beijing

Voor de conferentie hadden we een halve dag vrij voor een snel toeristisch bezoek in Beijing. Onze eerste uitstap bracht ons in de drumtoren gevolgd door een fietstocht doorheen de hutongs waar er nog maar weinig van bestaan omdat de meesten plaats hebben moeten maken voor nieuwe bouwprojecten (o.a. naar aanloop van de olympische spelen). We hebben ons laten verleiden tot een riksja tochtje. De arme fietser hebben we een goeie fooi gegeven.

De drumtoren.

De trommels.

Onze arme "taxi" chauffeur.

Zicht op de hutongs vanop de drumtoren.

Onderweg moesten we natuurlijk stoppen en (mits betaling) enkele huisjes bezoeken. Een toeristenval, ik weet het.

Een foto voor dit teken zou geluk moeten brengen.

Mijn Microsoft-bezoek had mij nuttige info opgeleverd, zoals de That's Beijing website, een must voor al wie Beijing bezoekt (restaurant tips, plaatselijke activeiten, etc.). Via die website was ik te weten gekomen dat de China Open Athletics plaatsvonden in het weekend na de conferentie. Ik dus in de rij gaan staan tussen honderden Chinezen om tickets te gaan kopen voor vrijdagavond. En het was de moeite, want nu konden we het olympisch park, en dus ook het bird's nest, van dichtbij bekijken.

Het national stadium, troetelnaam: vogelnest.

Zicht binnenin, redelijk indrukwekkend. Het geluid is bovendien super, en de pintjes heel goedkoop (maar wel niet fris).

Zelfs de lampjes hebben het design van een vogelnest.

De watercube: hier gaan de zwemwedstrijden door.

Vrijdag was de laatste dag van de conferentie en dus begon zaterdag eigenlijk pas onze echte vakantie. We zijn dan ook verhuisd van het conferentie hotel naar een hotel dat iets centraler gelegen was: het park plaza hotel. En het was een goede keuze: voor dezelfde prijs, veel luxueuzer en moderner (de kamers waren pas vernieuwd). Dus voor wie ooit naar Beijing gaat, kan ik dit hotel ten zeerste aanraden!

Parkje in de buurt van ons hotel, op weg naar het Tiananmen plein.

Na onze verhuis zijn we erop uit getrokken richting het befaamde Tiananmen plein. Langs mooie parkjes kwamen we op dit gigantische plein uit. Heel indrukwekkend, met in het midden natuurlijk (tegen alle Feng Shui regels in) het mausoleum van Mao Zedong.

De Tiananmen poort.

Sofie op het Tiananmen plein.

Het mausoleum van Mao Zedong, in het midden van het plein.

De twee zuidelijke poorten van het plein.

Militair vertoon op het Tiananmen plein.

In de late namiddag hadden we afgesproken met enkele collega's van Sofie om nog een keer de hutongs te bezoeken, deze keer te voet. 's Avonds zijn we, op aanraden van onze gids Min-Li gaan eten in een plaatselijk overdekte eetruimte, waar je tal van eetkraampjes hebt met lekkere en minder lekkere hapjes. Na het dinner zijn we in een andere toeristenval getrapt en zijn we in een theehuis een "typisch" Chinees optreden gaan bijwonen. Een (veel te dure) misser dus.

Wim mengt zich onder de lokale bevolking om water-kalligrafie te beoefenen. Hij zou hier "I Love China" schrijven. Tot groot jolijt van de Chinezen.

Bjorn schaft zich een echte bel "made in China" aan.

Min-Li was onze voortreffelijke gids doorheen de hutongs.

Een "authentiek" Chinees optreden in een thee huis. Spijtig genoeg betekent authentiek ook dat er alleen maar Chinees gesproken wordt. De pointes van de grappen hebben we dus mooi gemist.

Zondag hadden we met Pieter afgesproken om samen een taxi te huren voor een dag om de Ming graven en de Chinese Muur te bezoeken. Na wat rondlummelen rond de taxis en wat komedie spelen hebben we toch een taxi chauffeur kunnen overhalen om met ons er voor een dag op uit te trekken ten noorden van Beijing voor 600 yuan, oftewel 60 euro. In de voormiddag hebben we de Heilige Weg en het graf van Yongle bezocht. In de namiddag zijn we naar Mutianyu gereden, een van de sites waar je een deel van de Grote Muur kan bezoeken. Heel indrukwekkend, niet te missen!

Yongle, een van de keizers uit de Ming Dinastie.

De heilige weg, de toegansweg naar de Ming graven, is afgeboord door tal van beelden van olifanten, kamelen, ...

... en ook soldaten.

De Grote Muur.

Indrukwekkend hoe de muur door de bergen kronkelt.

Sofie in authentieke kledij op de Chinese muur.

En nog eentje, omdat we er niet genoeg van krijgen ;-)

Maandag, onze voorlaatste dag, stond een bezoek aan de Verboden Stad op het programma. Indrukwekkend, groot en natuurlijk heel druk bezocht. En blijkbaar zou er ook in de Verboden Stad een Starbucks zijn. We hebben ze proberen te vinden, om een foto te maken voor Marijke, maar het is ons niet gelukt. Wat aangenamer was was een bezoek aan het park ten noorden van de Verboden Stad, waar je een mooi uitzicht hebt vanop een heuvel (de Jingshan Hill).

De Verboden Stad is ongelooflijk groot met heel veel open ruimtes waar de keizer zijn onderdanen kon toespreken.

In de Verboden Stad.

De daken hebben hier bijna allemaal van die kleine figuurtjes.

Zicht op de Verboden Stad vanop de Jingshan Heuvel. Merk op hoeveel smog er die dag was.

's Avonds zijn we gaan shoppen in een van de vele markten waar je namaakspullen allerhande kan kopen door af te dingen. Vrij plezante bezigheid. Daarna zijn we gaan eten in Pure Lotus, volgens kenners het beste vegetarische restaurant in Beijing, uitgebaat door monniken. En het was inderdaad de moeite. Zowel qua inkleding (heel mooi!) als voor het eten. We hebben daar vegetarische zalm gegeten, die net echte zalm was. Lekker! Een must voor wie Beijing bezoekt.

Dinsdag was onze laatste dag en die hebben we dan ook gevuld met het bezoeken van het Zomerpaleis, een van de toppers voor China reizigers. Centraal heb je het grote Kunming meer en daarnaast de Longevity Hill. We hebben hier de hele dag doorgebracht door eerste een wandeling rond het meer te doen en dan de berg op te gaan. De moeite. 's Avonds zijn we nog snel de Lama tempel gaan bezoeken, de grootste Tibetaanse tempel buiten Tibet. Hier staat een 26 meter grote Buddha, waar we spijtig genoeg geen foto van mochten maken. De avond hebben we afgesloten met een lunch in een van de plaatselijke Hot Pot restaurants (waar we overigens voedselvergiftiging hebben opgelopen) en een bezoek aan de silk market, waar Sofie zich ook op een voetmassage getrakteerd heeft.

Zicht op het meer van in het Zomerpaleis.

Sofie voor het Zomerpaleis.

Bart voor een van de vele bruggen rond het meer.

Een andere brug.

Bart in de galerijen die dienden om van het ene paleis naar het andere te kunnen gaan zonder in de zon of in de regen te moeten lopen.

De brug met 17 bogen.

Het zomerpaleis.

Dit was een voorbode van de komende voedselvergiftinging: een kippenpoot in de soep! Waar zijn we dat nog tegen gekomen?

Toen waren we nog niet ziek. Sofie "geniet" van een voetmassage na een vermoeiende dag wandelen rond het Kunming meer.

Voila, dat was het verslag van ons Aziatisch tripje. Moest je ooit de kans krijgen om Hong Kong, Singapore of Beijing te bezoeken: ze zijn allemaal zeker en vast de moeite!