Vorig weekend was mijn portefeuille zoek geraakt. Zondag avond ons mini-appartementje 2 uur uitgekeerd, en dan maar beslist dat het ding voorgoed verloren was. Voor alle zekerheid dus maar alle credit cards geannuleerd, want ik ben nog altijd niet vergeten dat de vorige fraude mij 1500 euro gekost heeft (hopelijk krijg ik het snel terug)!
Maandag naar de politie, om een officieel bewijs te krijgen, nodig als er ooit een zaak van zou komen (stel dat mijn kaart gebruikt wordt, misschien weer voor 1500 euro, dat ik de nodige bewijzen heb om ze terug te krijgen). Zeer indrukwekkend gebouw, het politiekantoor hier in San Francisco (er zijn er meerdere, maar die waar ik gegaan ben was precies meer een rechtbank). Maar goed ze lachten me toch al niet uit met mijn 'lost wallet', tussen al die zwaardere criminelen en court rooms.
Donderdag was het DMV dag, om een nieuw ID te gaan vragen (kwestie van terug te kunnen zippen en op cafe te gaan!). Altijd vinden ze daar een reden om mij lang te doen wachten. Met 22 dollar en een uur wachten was ik ervan af (heb 5$ korting gekregen als orgaan-donor). Als ik nog veel mijn ID verlies gaat dat donorschap mij toch al veel opbrengen!
Vandaag wou ik nog eens zomerschoenen uitproberen (zalig weertje hier). En wat lag tussen de schoenen: mijn portefeuille! Aaarrrgggg. Heel die rompslomp voor niets!!! Ik vraag me wel nog altijd af hoe die daar geraakt is, en waarom we die zondag bij het zoeken niet gevonden hebben. Bart zijn antwoord: 'het is altijd goed om al je credit cards eens te resetten om identity theft tegen te gaan'. Bon, bij deze starten we met een nieuwe lei (het valt mij op hoe je met enkel een Social Security Number, naam en geboortedatum op een week tijd een hele nieuwe resem documenten hier kunt bijeensprokkelen.) Maar het ergste is dat nu nog moet wachten om mijn vluchten voor China en Singapore te boeken tot ik nieuwe credit cards krijg :-( Hadden Bart en ik eindelijk ons schema beslist....
vrijdag, februari 15, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ai ai toch... inderdaad, al die rompslomp voor niets.
Een reactie posten