zondag, oktober 07, 2007

Cuzco

In de reeks "Colombia - Peru" volgen nog drie posts. Dit is de eerste van deze drie laatste.

De busrit Puno - Cuzco hebben we overleefd, maar nog steeds ziek, wou ik toch wel direct in een bed kruipen. Dus bij aankomst: onmiddellijk een van de kleine taxi's in en naar de Plaza de Armas, waar we al snel een hostel vonden. De eerste nacht hadden ze geen kamer meer met zicht op het plein, maar de tweede nacht kregen we een mooie kamer (op aanraden van de Trotter) met deze uitzichten:




Cuzco is een mooi stadje, maar op een dag heb je het toch wel gezien. De belangrijkste reden waarom toeristen naar Cuzco komen is dat het de uitvalsbasis is voor een trektocht naar Machu Picchu. Heel populair om daar te geraken is een wandelroute, die, denk ik, een 4-tal dagen duurt. Die route wordt "de Inca trail" genoemd, een beetje misleidend, want er zijn natuurlijke meerdere wandelpaadjes die door de Inca's gebruikt werden om naar Machu Picchu te gaan. Maar toch, voor deze route moet je een "permit" hebben, die al snel een jaar op voorhand uitverkocht is. Aangezien wij nogal late planners zijn, zat dit voor ons er niet in. Als alternatief hadden we besloten om een trektocht te doen (deels wandelen, deels bus) naar de Sacred Valley en dan vanuit Olantaytambo een trein te nemen naar Aguas Calientes, het laatste dorpje voor Machu Picchu. Dus, het eerste wat we in Cuzco gedaan hebben, na een goede nachtrust, is treintickets gaan kopen, want ook de trein raakt snel volgeboekt.

In de namiddag hebben we dan in Cuzco zelf wat rondgewandeld en zijn we met de "Billeto Touristico", een ticket dat je toegang verschaft tot (bijna) alle belangrijkste ruines, enkele bezienswaardigheden in Cuzco gaan bezoeken. De musea zelf waren niet zo echt de moeite, wel de sfeer in de vele smalle steegjes in de wijk San Blas.





Maar, aangezien ik toch nog niet super was, hebben we vooral wat op terrasjes gezeten...




Mijn maag kon de pisco sour toch nog niet zo goed aan, maar de mate de coca deed wonderen en tegen de avond was ik zo goed als genezen en klaar om de volgende dag onze tocht door de heilige vallei aan te vatten.

Geen opmerkingen: